معرفی انواع "داروی گرفتگی عضلات"+ عوارض و میزان اثر آنها
میزان تاثیر "داروی گرفتگی عضلات"؛ گرفتگی عضلانی مشکلی رایج است و می‌تواند هر فردی با هر سن و سالی را درگیر کند. گرفتگی عضلات یا اسپاسم عضله، انقباض غیرارادی یک یا چند عضله است که معمولاً با درد و ناراحتی همراه است. برخی از علل گرفتگی عضلات شامل سرماخوردگی، خستگی عضلانی، کمبود آب و الکترولیت، کمبود ویتامین‌های B و D، استرس، نارسایی کلیه، بیماری‌های عصبی، و مصرف داروهای خاص می‌شوند.
درمان‌های مختلفی برای اسپاسم‌های عضلانی وجود دارند که یکی از مرسوم‌ترین و متداول‌ترین راه‌ها استفاده از قرص‌ها و داروهای ضدالتهاب و شل‌کننده عضلات و داروی اسپاسم عضلانی است. در صورت مصرف داروی اشتباه یا طریقه مصرف نادرست احتمال دارد یک‌سری عوارض ناخوشایندی برایتان در پی داشته باشد پس ما توصیه می‌کنیم هر نوع دارویی را حتماً تحت‌نظر متخصص گرفتگی عضلات مصرف کنید. در این مقاله همراه ما باشید تا پاسخ صحیح این سؤال‌ها را با هم مرور کنیم.
آنچه در ادامه می خوانید:
داروی گرفتگی عضلات به درمان اسپاسم و گرفتگی در عضله‌های کمک می‌کنند. این داروها دو دسته‌اند؛ داروهای اسپاسم عضلانی و داروهایی که برای درمان اسپاسیتی یا گرفتگی غیرطبیعی عضله تجویز می‌شوند.
برخی از داروهای گرفتگی در عضله‌های که رایج هستند عبارت‌اند از:
دانترولن (دانتریوم): این دارو برای درمان اسپاسم‌های عضلانی ناشی از آسیب نخاعی، سکته مغزی، فلج مغزی یا ام اس استفاده می‌شود.
متاکسالون (Skelaxin، Metaxall و Metaxall CP، Lorvatus PharmaPak): این داروی اسپاسم در عضلات برای درد و اسپاسم‌های عضلانی ناشی از رگ‌به‌رگ شدن، کشیدگی و آسیب‌های عضلانی مناسب است.
تیزانیدین (Zaniflex): یک داروی اسپاسم‌های عضلانی است.
کلرزوکسازون (پارافون فورته): برای درمان گرفتگی در عضله‌های در ناحیه کمردرد، گردن درد کاربرد دارد.
در بخش بعدی به طور مجزا داروی اسپاسم در عضلات مختلف بدن را بررسی می‌کنیم. با ما همراه باشید.
بهترین داروی گرفتگی در عضله کمر
وقتی بیش از حد در ورزش به کمر فشار می‌آورید یا اصلاً ورزش نمی‌کنید، وقتی بدن دچار کم‌آبی شود یا دچار بیماری مثل دیسک کمر هستید، ممکن است دچار گرفتگی عضله پشت در ناحیه کمر شوید. ماهیچه کمر در این موارد سفت می‌شود یا احساس یک تورم در این ناحیه را داری. خوب است بدانید که داروهای گرفتگی در عضله‌های اولین درمان پیشنهادی برای دردهای کمر نیست بلکه به‌عنوان درمان کمکی برای کمردرد حاد استفاده می‌شود.
داروی گرفتگی در عضله کمر باید به‌صورت کوتاه‌مدت ( حداکثر دو هفته) برای کمردرد حاد استفاده شوند. بنابراین داروی اسپاسم در عضلات به طور ایده‌آل برای دردهای حاد تجویز می‌شوند نه دردهای مزمن.
اسپاسم عضلات با درمان‌های ساده و خانگی قابل التیام است. قراردادن کیسه یخ و کیسه آب‌گرم و پد حرارتی از جمله این درمان‌ها هستند در برخی موارد ممکن است نیاز به فیزیوتراپی پیدا کنید. اما داروی اسپاسم در عضلات که برای کمر تجویز می‌شود وارد زیر است:
بهترین دارو برای گرفتگی عضله کمر داروهای رایج تجویزی مثل باکلوفن، تیزانیدین و دانترولن هستند. همچنین می‌توانید از داروهایی که در ایران بدون نسخه قابل خریداری هستند و استروئیدی محسوب می‌شوند خریداری کنید. این داروها شامل داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن هستند. در برخی مواقع که درد طولانی و غیرقابل‌تحمل است ممکن است پزشک صلاح ببیند که اقدام به تزریق کورتیزون و اوزون کند.
بهترین داروی گرفتگی عضلات پا
این نوع از گرفتگی معمولاً به دلیل عواملی چون کمبود ویتامین یا کم‌آبی بدن و خسته شدن عضلات اتفاق می‌افتد. البته گرفتگی در عضله‌های پا می‌تواند ناشی از عوارض دارویی هم باشد. درمان‌های مختلف خانگی مثل ماساژ و انجام حرکات کششی در بهبود این گرفتگی موثر است. استفاده از حوله گرم یا کیسه یخ هم روی ماهیچه‌ای که سفت شده کمک‌کننده است.
از گرما یا سرما استفاده کنید: از یک حوله گرم یا پد گرم‌کننده روی عضلات منقبض یا سفت استفاده کنید. حمام آب گرم یا هدایت جریان دوش آب گرم روی ماهیچه‌های گرفتگی نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. مالش عضله درد با یخ نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. گرفتگی عضله پا مخصوصاً در هنگام شب بسیار دردناک و اذیت‌کننده است. اگر نرمش و ماساژ جوابگوی مشکل نیست. معمولاً داروی کینین که دارویی برای درمان مالاریا است به‌عنوان داروی اسپاسم در عضلات پا تجویز می‌شود.
هرگز داروی کینین را به‌عنوان داروی اسپاسم در عضلات پا را به افراد دیگر که این مشکل را دارند پیشنهاد نکنید. افراد باردار، شیرده، دارای مشکلات قلبی و اختلال کبدی، اختلال کلیه و افراد با مشکلات بینایی و شنوایی و افراد مبتلا به دیابت نباید این دارو را مصرف کنند چون برای آنها خطرناک است.
همچنین استفاده از داروهای ضددرد مثل ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد مناسب است. اما به‌طورکلی عوارض جانبی داروی اسپاسم در عضلات را هم در نظر بگیرید و با نظر یک متخصص اقدام به مصرف آن کنید.
هیچ داروی توصیه شده‌ای وجود ندارد که صدر درصد از گرفتگی عضله‌های پا جلوگیری کند! اگر گرفتگی عضله‌های پای شما آزار دهند شد و تمام‌نشدنی بود و احساس کردید نیازمند درمان عمقی هستید، بهتر است مشاوره با پزشک را در برنامه خود قرار دهید.
. در ادامه به بررسی داروی گیاهی برای گرفتگی عضله‌های پا می‌پردازیم. این گیاه‌ها را می‌توان مستقیم مصرف کرد یا به‌عنوان مکمل‌های غذایی اضافه کرد.
کوهوش سیاه: این گیاه دارای خواص ضد اسپاسم است که می‌تواند عضلات پا را شل کند.
بروملین: که در آناناس یافت می‌شود، باعث کاهش التهاب و تورم می‌شود.
باکس هالی: یک گیاه ضدالتهاب طبیعی است که جریان مایع لنفاوی را افزایش می‌دهد و به رفع گرفتگی عضله پا کمک می‌کند.
بابونه: دم‌نوش یا چای بابونه گلیسین (اسیدآمینه) را در سیستم بدن بالا می‌برد و باعث شل‌شدن عضله گرفته می‌شود.
زنجبیل: این گیاه داروی گرفتگی عضلات باعث بهبود گردش خون می‌شود و معروف‌ترین داروی گیاهی برای گرفتگی عضله‌های پا است. زنجبیل هم خام و هم پخته برای درمان مناسب است.
علاوه بر موارد بالا استفاده از خمیر زردچوبه روی محل گرفتگی، روغن درمانی هم به‌عنوان داروی اسپاسم در عضلات پا توصیه می‌شود. یادتان باشد که همیشه قبل از استفاده از داروهای گیاهی با یک متخصص و پزشک مرتبط صحبت بگیرید و مشورت پزشکی دریافت کنید تا عوارض جانبی کمتری را تجربه کنید.
درمان گرفتگی عضله‌های گردن
اسپاسم عضلات گردن را می‌توان با روش‌های مختلفی درمان کرد. از جمله گرما یا یخ درمانی، تمرینات کششی و ماساژدرمانی. سعی کنید که حرکات کششی را با انجام یوگا در برنامه خود بگنجانید. به‌خصوص اگر در طول روز یاد جلو صفحه لپ‌تاپ یا گوشی موبایل هستید.
داروی رفع‌کردن گرفتگی عضلات گردن استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه است. این مسکن‌ها درد و التهاب را تسکین می‌دهند. علت اسپاسم گردن را برطرف نمی‌کنند، اما می‌توانند به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید. از ارائه‌دهنده مراقبت مثل استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن. اما اگر درد شدید یا مزمن باشد و به داروهای بدون نسخه پاسخ ندهد، داروی اسپاسم در عضلات که ممکن است پزشک تجویز کند، متاکسالون است.
توجه به این نکته ضروری است که اگر اسپاسم گردن شما شدید است یا برای مدت طولانی ادامه دارد، باید به پزشک مراجعه کنید. آنها ممکن است درمان‌های دیگری مانند فیزیوتراپی، تزریق استروئید یا بیهوشی یا طب سوزنی را توصیه کنند.
حالا که با داروهای گرفتگی عضله‌های اعضای مختلف بدن آشنا شدید بهتر است با عوارض جانبی داروهای اسپاسم‌های عضلانی نیز آشنا شوید. آشنایی با عوارض از مصرف خودسرانه و زیاد این داروها جلوگیری می‌کند.
عوارض جانبی دارو برای درمان گرفته‌شدن عضلات بسته به داروی خاص می‌تواند متفاوت باشد. بااین‌حال، برخی از عوارض جانبی رایج مرتبط با شل‌کننده‌های عضلانی عبارت‌اند از:
خواب‌آلودگی یا گیجی
خستگی
دهان خشک
یبوست
حالت تهوع
خواب‌آلودگی
سرگیجه
تحریک‌پذیری
سردرد
عصبی بودن
تاری دید
کاهش فشارخون
احتباس ادرار
عوارضی که در بالا ذکر شد معمولاً باید به‌صورت موقت ظاهر شوند و خفیف هم باشند. بااین‌حال، عوارض جانبی جدی‌تری مانند سبکی سر یا غش، گیجی و توهم ممکن است رخ دهد. در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی جدی، مهم است که فوراً آن را به پزشک خود گزارش دهید. شایان‌ذکر است که دارو گرفتگی عضله‌های ممکن است اعتیادآور باشد.
ویژه انواع خاصی مانند کاریزوپرودول و دیازپام. استفاده طولانی‌مدت از این داروها وابستگی می‌آورد. یادتان باشد وقتی دارو برای درمان گرفته‌شدن عضلات را مصرف می‌کنید الکل ننوشید! ترکیب این داروها با الکل باعث تشدید اثر آرام‌بخشی می‌شود که بسیار خطرناک است.
جواب خیر است. هیچ مسکن بدون نسخه خاصی وجود ندارد که به طور خاص برای درمان اسپاسم‌های عضلانی طراحی شده باشد. همان‌طور که در بالا توضیح داده شد، از برخی داروهای بدون نسخه می‌توانید برای تسکین اسپاسم‌های عضلانی و درد آن استفاده کنید. این داروها به راحت در داروخانه یافت می‌شوند مثل ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن. این داروها می‌توانند به کاهش التهاب و تسکین درد مرتبط با اسپاسم‌های عضلانی کمک کنند اما داروی اسپاسم در عضلات نیستند.
اگر اسپاسم عضلانی شما ادامه یابد یا بدتر شود، ضروری است که با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای ارزیابی بیشتر و راهنمایی در مورد گزینه‌های درمانی مناسب مشورت کنید.
مدت‌زمان اثربخشی دارو برای درمان گرفته‌شدن عضلات یا گرفتگی عضله‌های در هر دارویی مختلف است و هر دارو بسته به دز و ترکیبات در این زمینه اثربخشی دارد. در اینجا شروع اثر برخی از داروهای اسپاسم‌های عضلانی را با هم بررسی می‌کنیم:
فلکسریل (سیکلوبنزاپرین): معمولاً در عرض 30 تا 60 دقیقه درد اسپاسم عضلانی را کاهش می‌دهد و مدت اثر آن تا حدود 4 تا 6 ساعت باقی می‌ماند
اثر کامل: ممکن است تا 2 روز برای شروع کامل اثر و تا 7 روز برای تأثیر کامل بر درد اسپاسم‌های عضلانی طول بکشد.
مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن (ادویل)، یا ناپروکسن (Aleve) می‌توانند معمولاً در عرض 30 دقیقه تا یک ساعت اثر می‌گذارند و می‌توانند چند ساعت هم اثر داشته باشند.
اگر به داروی اسپاسم در عضلات نه فقط به چشم درمان بلکه پیشگیری نگاه کنیم می‌توانیم ویتامین‌ها و مکمل‌های معتبر را مصرف کنیم. برخی ویتامین‌ها و مکمل‌ها می‌توانند به جلوگیری از اسپاسم عضلانی کمک کنند. در اینجا لیستی از برخی ویتامین‌ها و مکمل‌هایی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند:
منیزیم: منیزیم برای عملکرد سالم عضلات ضروری است و می‌تواند به کاهش بروز اسپاسم و گرفتگی عضله‌های کمک کند.
ویتامین دی: به بدن شما کمک می‌کند تا جذب کلسیم را که برای عملکرد سالم عضلات ضروری است، افزایش دهد. همچنین به کاهش التهاب در عضلات کمک می‌کند و می‌تواند به بهبود ریکاوری عضلات بعد از ورزش کمک کند
ویتامین ب 1: به بهبود عملکرد اعصاب و عضلات کمک می‌کند که ممکن است خطر گرفتگی عضله‌های را کاهش دهد
ویتامین ب 6: برای عملکرد عضلات مهم است و می‌تواند به کاهش بروز اسپاسم و گرفتگی عضله‌های کمک کند.
ویتامین ب 12: برای عملکرد اعصاب و عضلات مهم است و می‌تواند به کاهش بروز اسپاسم و گرفتگی در عضلات کمک کند.
کلسیم: کلسیم برای عملکرد عضلات ضروری است و مصرف مواد غذایی یا مکمل‌های غنی از کلسیم می‌تواند به جلوگیری از اسپاسم‌های عضلانی ناشی از کمبود کلسیم کمک کند.
پتاسیم: برای عملکرد عضلات ضروری است و مصرف مواد غذایی یا مکمل‌های غنی از پتاسیم می‌تواند به جلوگیری از اسپاسم عضلانی ناشی از عدم تعادل الکترولیت کمک کند.
توجه کنید که هرگز داروی اسپاسم در عضلات را حتی برای پیشگیری و جلوگیری از اسپاسم عضلات بدون نظر پزشک مصرف نکنید. مصرف مکمل‌ها باید با راهنمایی یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی انجام شود، زیرا زیاده‌روی در مصرف ویتامین‌ها برای مضر است. علاوه بر این، مکمل‌ها نباید به‌عنوان جایگزینی برای یک رژیم غذایی سالم استفاده شوند. حالا که صحبت از غذای سالم شد بهتر است در کنار مصرف دارو و مکمل بدانیم که مصرف چه غذاهایی شما را مستعد اسپاسم عضلات می‌کند.
رژیم غذای نادرست دشمن اثربخشی داروی گرفتگی عضلات
اگر مستعد گرفتگی در عضلات هستید فقط مصرف داروی اسپاسم در عضلات کافی نیست بلکه در کنار آن از مصرف غذاهای زیر خودداری کنید چون برخی از غذاها می‌توانند باعث اسپاسم‌های عضلانی شوند، به‌خصوص اگر مستعد ابتلا به آنها هستید. در اینجا برخی از غذاهایی که ممکن است باعث اسپاسم عضلانی شوند آورده شده است:
غذاهای فرآوری شده سرشار از سدیم هستند که می‌تواند منجر به کم‌آبی و عدم تعادل الکترولیت شود که هر دو می‌توانند باعث اسپاسم‌های عضلانی شوند.
کافئین می‌تواند باعث کم‌آبی بدن شود که می‌تواند منجر به اسپاسم عضلانی شود
الکل می‌تواند باعث کم‌آبی بدن و عدم تعادل الکترولیت شود که می‌تواند منجر به اسپاسم‌های عضلانی شود
مصرف بیش از حد قند می‌تواند باعث التهاب شود که می‌تواند منجر به اسپاسم عضلانی شود
غذاهای سرخ شده سرشار از چربی‌های ناسالم هستند که می‌تواند باعث التهاب و اسپاسم‌های عضلانی شود.
برخی از افراد ممکن است به محصولات لبنی حساس باشند که می‌تواند باعث اسپاسم عضلانی شود
مهم است که توجه داشته باشید که محرک‌های اسپاسم‌های عضلانی می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی را از این غذاها تجربه نکنند. اگر متوجه شدید که برخی غذاها باعث اسپاسم عضلانی شما می‌شوند، توصیه می‌شود از مصرف آنها اجتناب کنید یا مصرف خود را محدود کنید.
سخن پایانی
در این مقاله درباره داروی گرفتگی عضلات گردن، داروی اسپاسم در عضلات پا و بهترین دارو برای گرفتگی عضلات کمر صحبت کردیم. همچنین گفتیم که دارو را فقط نه به معنای درمان بلکه برای پیشگیری به عنان ویتامین، مکمل و رژیم غذایی صحیح استفاده کنید تا اگر مستعد ابتلا به گرفتگی یا اسپاسم عضلات هستید پیشاپیش از این مشکل دردناک جلوگیری کنید. نکته بسیار مهم در درمان گرفتگی در عضلات مشورت با پزشک است.
فعالیت‌های سنگین فیزیکی، بیماری‌های خاص و فقدان برخی ویتامین‌ها در بدن می‌توانند از علت‌های اصلی گرفتگی در عضلات به شمار آیند. نظر خواستن از یک متخصص شما را از عوارض ناگوار و تداخل دارویی نجات می‌دهد. مخصوصاً اگر درگیر بیماری زمینه‌ای هستید این مسئله را جدی بگیرید.
بنابراین، علی‌رغم این اطلاعات داده شده به علت خطرات ناشی از خوددرمانی یا بی‌خیالی و احتمال پیشرفت بیماری خطرناک زمینه‌ای و ایجاد عوارض ناگوار پایدار، پزشکان حاذق و مجرب در مجموعه ما می‌توانند شما را در تشخیص و درمان دقیق بیماری‌تان و جلوگیری از وقوع عواقب ناگوار مشکلتان یاری دهند؛ بنابراین دراسرع‌وقت به مراکز درمانی تخصصی ما مورد نظر مراجعه کنید.