خطرات آرتروز گردن؛ عدم تحرک مناسب گردن، سفتی و تخریب مفاصل
آرتروز یا از بین رفتن تدریجی غضروف بین مفاصل می‌تواند برای فرد مبتلا خطراتی به دنبال داشته باشد. خطرات آرتروز گردن شامل درد و سفتی گردن، تحرک بالا، تخریب مفاصل و غیره خواهد بود. از سوی دیگر در صورت عدم درمان احتمال بروز عوارضی از جمله عفونت های مفاصل، مرگ استخوان و خونریزی مفصل و اعصاب گیر افتاده وجود دارد. برای همین منظور مراجعه به دکتر فوق تخصص آرتروز گردن وجود دارد.
در بیماری آرتروز یا استئوآرتریت، غضروف‌های نرم و لیزی که وظیفه پوشاندن قسمت انتهایی استخوان‌ها را برعهده دارند و باعث سر خوردن آنها روی یکدیگر می‌شوند به تدریج بر اثر سایش روی یکدیگر تخریب شده و ساییده می‌شوند.
ریسک فاکتورهایی که ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهند شامل تحرک مداوم بیمار، آسیب دیدگی و بالا رفتن سن خواهد بود. با این حال شایع‌ترین مسئله‌ای که می‌تواند موجب پیدایش آرتروز در اشخاص مختلف شود، ساییدگی ناشی از فرسایش طبیعی است و برای اشخاص بالاتر از 50 سال بیشتر اتفاق می‌افتد.
این بیماری یک مسئله مزمن بوده و در صورت پارگی یا ساییدگی غضروف، امکان بازیابی آن به شکل طبیعی وجود ندارد. بروز آرتروز خود می‌تواند زمینه ساز عوارض دیگری باشد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.
خطرات آرتروز گردن شامل موارد ذیل خواهد بود:
1- بروز درد و سفتی در ناحیه گردن با حرکات ایستاده
اصلی‌ترین پیامدی که آرتروز ناحیه گردن بوجود می‌آورد، ایجاد درد و سفتی در ناحیه گردن است. این سفتی مفصل و درد منتشره در گردن به تدریج می‌تواند بدتر شود. درد صبحگاهی می‌تواند به حدی ناتوان کننده باشد که فرد را از خواب بیدار کند و یا بیمار پس از برخاستن از خواب و ابتدای صبح درد زیادی را تجربه خواهد کرد.
امکان حرکت دادن گردن پس از ابتلا به آرتروز به سهولت گذشته نبوده و بیمار متوجه صدای ناخوشایند اصطحکاک استخوان و یا قرچ و قروچ آن خواهد بود. پزشکان به این صداهای ناهنجار و ناخوشایند اصطلاحاً کریپتوس گویند.
2- تحرک دشوار و بروز مشکلات فیزیکی
آرتروز به تدریج موجب ایجاد سفتی، درد ناراحت کننده و ضعف در مفاصل بیمار خواهد شد. به دلیل همین خطرات آرتروز گردن ممکن است قادر به انجام فعالیت‌های گذشته خود نباشید. در چنین مواقعی حتی چرخاندن گردن نیز می‌تواند برای فرد بسیار دشوار باشد. در چنین شرایطی انجام برخی فعالیت‌ها از جمله موارد ذیل می‌تواند ناراحت کننده باشد:
چرخاندن سر
خم شدن رو به جلو
پایین نگه داشتن طولانی مدت سر
3- سایر شرایط سلامتی
به طور معمول بی‌تحرکی به معنی عدم حرکت است که خود می‌تواند زمینه ساز مشکلات جدی‌تری از جمله ریسک بالا رفتن وزن، بالا رفتن فشارخون، مشکلات قلبی، ابتلا به کلسترول بالا و دیابت گردد.
برای جلوگیری از کلیه این موارد به عنوان خطر آرتروز گردن ضروری است تیم درمان با تجویز داروهای مناسب، ارائه یک رژیم غذایی مناسب و حرکات ورزشی این وضعیت را مدیریت نماید.
4- مشکلات مرتبط با خواب
از دیگر خطرات آرتروز گردن می‌توان به اختلال در خواب اشاره کرد. درد ناشی از آرتروز می‌تواند در خواب فرد اختلال ایجاد کند. این درد به گونه‌ای است که می‌تواند موجب بیدار شدن فرد در طول شب یا به خواب رفتن دشوار وی در ابتدای شب شود.
از سوی دیگر کمبود خواب خود عامل تشدید درد خواهد بود. خواب ناکافی ریسک افسردگی را در فرد افزایش داده و احتمالاً علائم آرتروز را بدتر کند و نحوه جابجایی شما را با محدودیت مواجه سازد. علاوه بر درمان آرتروز، راهکار‌هایی وجود دارد که می توانید برای بهتر شدن مشکل خواب خود انجام دهید:
روی یک روتین منظم (ساعت مشخص) به رختخواب بروید و از خواب برخیزید.
سعی کنید صبح ها نور خورشید به شما برسد تا چرخه خواب خود را طبق برنامه نگه دارید.
از مصرف کافئین یا الکل در اواخر بعد از ظهر و عصر جدا خودداری کنید.
اتاق خواب خود را خنک، تاریک و ساکت نگه دارید.
یک روتین تسکین دهنده پیش از خواب شامل حمام آب گرم، مطالعه، حرکات کششی سبک داشته باشید.
از انجام فعالیت های پر سر و صدا یا بحث های دشوار نزدیک به زمان خواب جدا خودداری نمایید.
صبح زود ورزش کنید.
از خوردن غذاهای سنگین و چرب در اواخر شب خودداری کنید.
با پزشک خود در خصوص انواع داروهای مصرفی که احتمالا خواب راحت را از شما سلب می‌کند، مشورت نمایید.
5- آسیب یا تخریب مفصل
دیگر خطر آرتروز گردن، تخریب مفصل است. مشکلات احتمالی ناشی از تخریب مفصل شامل موارد ذیل خواهد بود:
گیرافتادگی عصب در ستون فقرات (در پی اسپوندیلولیستزی اکتسابی یا تنگی کانال نخاع)
عفونت مفصل (مسئله‌ای بسیار نادر است)
احتمال نازکی یا پارگی تاندون ها و رباط های اطراف مفصل و در نتیجه عامل ناپایداری مفاصل
کندرولیز (تجزیه و تحلیل غضروف)، تجزیه ناگهانی و تخریب کامل غضروف عامل شلی بافت در مفصل
شکستگی استرسی یا ترک مویی ایجاد شده تدریجی در استخوان و در پی فشار مکرر
ایجاد کیست های بیکر یا همان توده های نرم پر از مایع پشت زانو
6- میلوپاتی گردنی
اگر مدتی است به آرتریت روماتوئید مبتلا بوده اید، در معرض خطر ابتلا به مشکلی در بالای ستون فقرات خود به نام میلوپاتی گردنی هستید.
احتمالاً قبل از هر عمل جراحی که طی ان تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته‌اید، احتمالاً نیاز به ارزیابی خاصی از گردن داشته باشید.
این وضعیت منجر به دررفتگی مفاصل بالای ستون فقرات شده و به نخاع فشار وارد می کند. اگرچه غیرمعمول است، اما یک بیماری جدی است که می تواند به شدت بر تحرک شما تأثیر بگذارد و اگر به سرعت تحت جراحی قرار نگیرید، می‌تواند موجب آسیب دائمی نخاع گردد.
سایر علائم آرتروز ناحیه گردن
علائم دیگری که می‌تواند در پی آرتروز ایجاد شود شامل اسپاسم یا انقباضات غیر ارادی ماهیچه‌های گردن، بروز بی حسی و ضعف در بازوها ، دست ها و انگشتان دست، تحریک پذیری بالای گردن در حرکت دادن آن، خستگی و خواب آشفته و مشکل برای انجام کار خواهد بود.
در صورت مشاهده هریک از این علائم باید در اسرع وقت به پزشک متخصص مراجعه نمایید و برای درمان فوری این معضل اقدام کنید تا دچار خطرات آرتروز گردن نشوید.
در خصوص خطرات آرتروز گردن در صورت عدم درمان آنها باید به این مسئله اشاره کنیم که چنانچه آرتروز بدون درمان باقی بماند احتمالاً تشدید شده و پیشرفت کرده و در طول زمان بدتر میشود. آرتروز بیمار را نمی‌کشد و تهدید کننده سلامت وی نیست، اما می تواند عامل درد و ناراحتی جدی برای فرد شود.
درمان آرتروز می‌تواند موجب ارتقاء کیفیت زندگی یک فرد شود، هرچند زندگی وی را تهدید نمی‌کند. تشخیص چنین بیماری امید به زندگی افراد را کوتاه نمی‌کند، اما در صورت نادیده گرفتن خطرات آرتروز گردن و عدم درمان می تواند باقی سال های زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد.
آرتروز به خودی خود عامل فلج شدن فرد نخواهد بود، اما در طول زمان موجب بدتر شدن عملکرد طبیعی مفصل میشود. آرتروز درمان نشده با تخریب ساختارهای داخلی و اطراف مفصل می‌تواند عامل بروز درد بیشتر و از دست دادن عملکرد شود. در صورتی که آرتروز پیشرفت کند احتمال آن وجود دارد که فرد نیاز به تعویض کامل مفصل داشته باشد.
پزشک قادر به تشخیص آرتروز ستون مهره‌ها است. در طی ویزیت کلینیک، پزشک با دریافت یک سابقه پزشکی کامل مشخص می‌کند که آیا فرد سابقه خانوادگی آرتروز دارد یا خیر، و همچنین بفهمد علائم شما چیست و چه زمانی شروع شده است.
پزشک با انجام یک معاینه فیزیکی، حساسیت، تورم، قرمزی یا انعطاف پذیری محدود مفاصل را مورد بررسی قرار می‌دهد.
برای تأیید تشخیص خطرات آرتروز گردن، پزشک احتمالاً آزمایش های تصویربرداری و آزمایشگاهی را تجویز می کند.
1- تست های تصویربرداری
تصویربرداری با اشعه ایکس: پزشک طبق این رویکرد تشخیصی بررسی می کند که آیا فضای بین استخوان‌های مفصلی باریک شده یا خیر.
اسکن MRI : اگرچه معمولاً برای تشخیص آتروز ستون فقرات از ام آر ای استفاده نمی شود، این رویکرد تشخیصی می تواند تصاویر دقیقی از بافت های نرم، غضروف ها و استخوان ها تهیه نماید.
2- تست های آزمایشگاهی
آزمایش خون: آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا شما بیماری دیگری مثل آرتریت روماتوئید دارید که باعث درد شما می شود یا خیر.
آنالیز مایع مفصلی: آنالیز و تحلیل مایع مفصلی می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید آیا بیماری دارید که علائم مشابه آرتروز ایجاد می کند یا خیر.
پزشک متخصص می تواند به بیماران در درمان و مدیریت خطرات آرتروز گردن کمک کند، با این حال ماهیت درمانی که پزشک برای بیمار اتخاذ می‌کند به علائم بیمار و شدت آسیب‌های وی بستگی دارد.
اولین قدم این است که علائم آتروز گردن خود را با داروها، گرما درمانی، کمپرس یخ، فیزیوتراپی، تزریق و ابزارهای حمایتی مفاصل مثل بریس مدیریت کنید. پزشک شما همچنین ممکن است در موارد جدی یا به عنوان آخرین راه چاره جراحی را پیشنهاد دهد.
در حالی که استئوآرتریت یا آرتروز قابل درمان نیست، با این حال یک متخصص ارتوپدی می تواند با ارائه یک برنامه درمانی جامع به حرکت بهتر بیماران کمک کند.
درمان های مخصوص آرتروز ستون مهره‌ها:
1- داروها
داروهای ضد درد، مانند استامینوفن
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی جهت تسکین درد
داروهای ضدافسردگی برای درمان دردهای مزمن
2- تراپی
پزشک احتمالاً فیزیوتراپی یا کاردرمانی را به عنوان درمان استئوآرتریت ستون مهره‌ها توصیه می‌کند. فیزیوتراپ می تواند با آموزش برخی تمرینات به تسکین درد، تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود انعطاف‌پذیری گردن بیمار کمک کند.
در چنین شرایطی کاردرمانگر به شما در فراگیری نحوه انجام کارهایی مانند پوشیدن پیراهن یا شلوار کمک می‌کند.
3- درمان های غیرجراحی
هنگامی که درمان های محافظه کارانه و اولیه نتواند به طور موثر به تسکین علائم کمک کند، گزینه‌های درمانی غیرجراحی متعددی برای آنها وجود دارد. در چنین شرایطی پزشک متخصص مشخص می‌کند که آیا درمان های زیر برای شما مناسب است یا خیر:
تزریق کورتیزون: تزریق استروئید احتمالاً درد مرتبط با آرتروز را در فرد تسکین می‌دهد.
تزریق اسید هیالورونیک: تزریق روان کننده‌ها احتمالاً با نرم کردن ستون فقرات، درد را کاهش می‌دهد.
4- عمل جراحی
در حالی که جراحی درمانی استاندارد برای آرتروز محسوب نمی‌شود، گاهی ممکن است لازم باشد برای کاهش خطرات آرتروز گردن، دیسک های آسیب دیده با جراحی جایگزین شوند.
در پاسخ به این پرسش که آیا آرتروز گردن خطرناک است یا خیر باید بگوییم که به خودی خود خطری برای فرد مبتلا پدید نمی‌اورد، با این حال در صورتی که در پی آرتروز کانال نخاعی و ریشه‌های عصبی فرد تحت فشار شدید قرار می‌گیرد، آسیب می‌تواند مادام العمر گردد.
از سوی دیگر ابتلای فرد به آتروز ممکن است عامل التهاب، درد و اخلال در عملکرد گردن نیز باشد.
آرتریت شدید ستون مهره‌ها گاهی می تواند عامل فشردگی طناب نخاعی و اعصاب آن شود و درد، بی حسی و محدودیت دامنه حرکتی ایجاد کند.
بنابراین پاسخ این پرسش که آیا آرتروز گردن خطرناک است یا خیر، آن است که بله این معضل در صورت عدم درمان به موقع و عدم توجه در زمان مناسب می‌تواند خطرآفرین باشد، بنابراین ضروری است در اسرع وقت برای ممانعت از خطرات آرتروز گردن به پزشک مراجعه کنید.
در صورتی که به آرتروز مبتلا هستید باید بگوییم ممکن است با انواع خطر آرتروز گردن مواجه شوید که شامل تجزیه غضروف و شلی مواد مفصل، عفونت های مفاصل، مرگ استخوان و خونریزی مفصل، شکستگی استرسی، اعصاب گیر افتاده و پارگی تاندون و رباط خواهد بود.
1- منظور از آرتروز چیست؟
استئوآرتریت ستون فقرات یا همان آرتروز، یک بیماری دژنراتیو مفصلی است که طی تحلیل و تخریب غضروف ستون فقرات بروز می‌کند.
با بالا رفتن تدریجی سن، دیسک‌های ستون فقرات رفته رفته آب خود را از دست می‌دهند و همین مسئله موجب باریک شدن تدریجی دیسک‌ها و افزایش فشار وارده به مفاصل ستون فقرات می‌شوند.
با تخریب غضروف اطراف مفاصل گردن خود احتمال ان وجود دارد که به تدریج در ناحیه فوق احساس درد کنید.
2- خطرات آرتروز گردن در ستون مهره‌های کمر و گردن چیست؟
آرتروز در ستون فقرات احتمالاً با افزایش سن و فرسودگی تدریجی غضروف ستون فقرات بروز خواهد کرد. علت دقیق وخامت ناشی از آرتروز در فرد مشخص نیست.
3- علائم آرتروز در ستون فقرات شامل چه مواردی است؟
شایع ترین علائم آرتروز ستون مهره‌ها گردن درد است. به طور معمول، درد از ناحیه گردن شروع شده و در صبح پس از برخاستن فرد از رختخواب تشدید خواهد شد.
سایر علائم مرتبط با خطرات آرتروز گردن شامل موارد ذیل خواهد بود:
حساسیت یا سفتی مفصل گردن
محدودیت در دامنه حرکتی گردن
ضعف و ناتوانی در دست، بازو و شانه
گزگز، بی حسی یا سوزن سوزن شدن بازوها یا پاها
آرتروز ایجاد شده در ستون مهره‌ها به عنوانیک بیماری تخریبی پیشرونده است، که می‌تواند با توسعه علائم بیمار را بدتر کند.
4- موثرترین عوامل ایجاد آرتروز ناحیه گردن چیست؟
درد گردن بخش مشترکی از روند پیری طبیعی است. مانند سایر نواحی بدن، استخوان های گردن با بزرگتر شدن تغییر می کنند. سطحی که استخوان ها در آن جمع می شوند سخت تر می شوند. دیسک هایی که از سایش استخوان ستون فقرات روی یکدیگر جلوگیری می‌کنند، خشک تر شده و رباط های ثابت کننده استخوان‌ها در محل خود، سخت تر می شوند.
با گذشت زمان، آرتروز گردن ممکن است در پی ایجاد اسپورهای استخوانی یا خارهای خشنی ایجاد شود که روی سطوح استخوان پدیدار شده و با رباط ها و دیسک ها دچار فرسایش می‌شوند.
کانال نخاعی ممکن است باریک شود و بر روی نخاع و اعصاب بازوها فشار آورد. آسیب‌های ایجاد شده نیز می تواند منجر به فشار واقع شدن روی نخاع شود. درد حاصل ممکن است از ناراحتی خفیف تا شدید و فلج دائمی فرد باشد.
آرتروز یک مشکل رایج در ستون فقرات گردن است. در حالی که آرتروز ستون فقرات گردن بیشتر در افراد مسن دیده میشود، می‌تواند بر کارگرانی که فعالیت‌های پشت میز انجام می‌دهند، اشخاصی که کارهای ظریف با سر رو به پایین انجام می‌دهند و هر کسی که قبلاً آسیب نخاعی داشته نیز اتفاق بیفتد. به طور معمول این مشکل با بیماری‌های دیگری از جمله تخریب دیسک بین مهره و تنگی ستون فقرات همراه است.
خطرات آرتروز گردن در صورت عدم درمان به موقع می تواند شامل گیر افتادن عصب و در نتیجه آسیب دائمی عصب، ناتوانی در حرکت دست و شانه، تخریب مفاصل و در برخی مواقع حاد مرگ مفصل باشد.
با پیشرفت بیماری، احتمال ایجاد ناهنجاری استخوانی بالا می‌رود و خارهای استخوانی (استئوفیت ها) می توانند ایجاد شوند و مستقیماً روی ریشه های عصبی فشار بیاورند. این می تواند باعث رادیکولوپاتی شود.