دیسک کمر یا گرفتگی عضلات|علائم + تفاوت + درمان

صبح از خواب بیدار می‌شوید و ناگهان متوجه می‌شوید که کمرتان خشک، سنگین و دردناک شده. نمی‌دانید دیسک کمر است یا فقط یک گرفتگی عضله ساده؟ کمرتان ازدرد تیر می‌کشد، خم شدن سخت شده، و ذهن‌تان پر از نگرانی است.

دیسک کمر و اسپاسم عضلانی، هر دو از دلایل شایع کمردرد هستند. اما تفاوت بین آن‌ها بسیار مهم است؛ چون درمان اشتباه می‌تواند اوضاع را بدتر کند.
اگر درد به پا تیر می‌کشد یا شب‌ها بدتر می‌شود، آیا باید نگران فتق دیسک باشید؟ یا شاید فقط عضلات‌تان بیش‌ازحد منقبض شده‌اند؟

در این مقاله، قرار نیست حدس بزنیم. بلکه با بررسی دقیق علائم، محل درد، شدت، نشانه‌های عصبی، پاسخ به درمان و روش‌های تشخیصی، طبق نظر متخصص گرفتگی عضلات کمک‌تان می‌کنیم تفاوت بین دیسک کمر و گرفتگی عضلات را بفهمید و راه درمان مناسب را انتخاب کنید. تا پایان این محتوا با ما بمانید.

 آنچه در ادامه میخوانید:

1. دیسک کمر یا گرفتگی عضلات؟ مسئله این است!

وقتی فردی دچار کمردرد ناگهانی یا مزمن می‌شود، یکی از اولین سؤالاتی که ذهن او را درگیر می‌کند این است که:
«آیا این درد ناشی از دیسک کمر است یا فقط یک گرفتگی عضلانی ساده؟»

پاسخ به این سؤال بسیار مهم است، زیرا مسیر درمان، مدت زمان بهبودی، و حتی اقدامات فوری مورد نیاز، بسته به علت اصلی کاملاً متفاوت خواهد بود.

🔸 دیسک کمر چیست؟

دیسک کمر در واقع بالشتک‌هایی از جنس غضروف هستند که بین مهره‌های ستون فقرات قرار دارند و نقش ضربه‌گیر دارند. زمانی که این دیسک دچار بیرون‌زدگی یا فتق شود، می‌تواند به ریشه‌های عصبی اطراف فشار وارد کند و باعث بروز علائم دردناک شود.

این وضعیت معمولاً با درد تیرکشنده پا (درد سیاتیکی)، بی‌حسی یا گزگز اندام تحتانی و گاهی ضعف عضلات پا همراه است.

🔸 گرفتگی عضلات کمر چیست؟

گرفتگی عضلات کمر یا همان اسپاسم عضلانی به انقباض ناگهانی، غیرارادی و دردناک عضلات ناحیه کمر گفته می‌شود که اغلب به دلیل:

• فشار ناگهانی
• وضعیت نادرست بدن
• یا فعالیت بدنی سنگین بدون آمادگی

رخ می‌دهد. این حالت معمولاً با درد موضعی، خشکی عضله و محدودیت حرکتی همراه است اما برخلاف دیسک، علائم عصبی ندارد.

🔸 تفاوت‌های مکانیزمی بین دیسک و اسپاسم عضلانی

🔸 چرا افتراق بین این دو مهم است؟

افتراق بین دیسک کمر و گرفتگی عضلات کمر حیاتی است چون:

• درمان دیسک ممکن است نیاز به تصویربرداری (MRI کمر)، داروهای تخصصی، فیزیوتراپی کمر یا حتی جراحی داشته باشد.
• اما درمان اسپاسم اغلب با استراحت، گرما، ماساژ یا داروهای ضد اسپاسم کافی است.
• تشخیص اشتباه می‌تواند باعث تأخیر در درمان مؤثر دیسک یا مصرف غیرضروری دارو در اسپاسم شود.

جمع‌بندی این بخش:

در نگاه اول، علائم دیسک کمر و گرفتگی عضلات می‌توانند شبیه به هم باشند. اما تفاوت در نوع درد، محل، الگوی انتشار و علائم عصبی همراه، کلید تشخیص افتراقی است.
در بخش‌های بعدی، نشانه‌های دقیق هر کدام را بررسی می‌کنیم تا به شما کمک کنیم بین آن‌ها تمایز قائل شوید.

2. تفاوت علائم دیسک کمر و اسپاسم عضلات کمر

یکی از دشوارترین بخش‌های تشخیص کمردرد، تمایز میان علائم دیسک کمر و علائم اسپاسم عضلانی است؛ چرا که هر دو می‌توانند باعث درد شدید در ناحیه کمر شوند. اما با دقت در نوع، محل، زمان و همراهی علائم دیگر، می‌توان مسیر صحیح تشخیص را پیدا کرد.

🔸 محل و الگوی درد

• در دیسک کمر، درد معمولاً در ناحیه پایین کمر احساس می‌شود اما اغلب به پایین‌تنه (پاها)، به‌ویژه از باسن تا پشت ران و گاه تا انگشتان پا تیر می‌کشد.
• در مقابل، گرفتگی عضلات کمر معمولاً باعث درد موضعی و محدود در خودِ ناحیه کمری می‌شود و انتشاری به اندام تحتانی ندارد.

🔸 شدت درد و نوع آن

• درد ناشی از دیسک کمر اغلب تیز، تیرکشنده، گاهی ضربان‌دار است و با فعالیت‌هایی مثل نشستن طولانی یا بلند کردن اجسام تشدید می‌شود.
• اسپاسم عضلانی باعث درد عضلانی ممتد، سفتی، یا درد مبهم و گاهی سوزاننده می‌شود که معمولاً با لمس عضله هم تشدید می‌گردد.

🔸 تفاوت در انتشار درد به پا (درد سیاتیکی)

📌 از علائم کلیدی در دیسک کمر، بروز درد سیاتیکی است. یعنی درد به مسیر عصب سیاتیک در پا منتشر می‌شود، گاهی با گزگز، بی‌حسی یا ضعف عضلات پا همراه است.
در مقابل، گرفتگی عضلات کمر هیچ‌گاه باعث این نوع درد انتشاری نمی‌شود و فقط محدود به ناحیه‌ی عضلانی است.

🔸 درد شبانه یا در حالت استراحت

• در موارد شدید دیسک کمر، درد ممکن است حتی در وضعیت استراحت یا خواب هم باقی بماند یا شب‌ها بدتر شود.
• اما اسپاسم عضلانی معمولاً با استراحت بهبود می‌یابد و شب‌ها شدت نمی‌گیرد.

🔸 تفاوت در راه رفتن و عملکرد حرکتی

• دیسک کمر شدید می‌تواند باعث لنگ زدن، افتادن ناگهانی پا، ضعف در بالا بردن انگشتان یا پاشنه پا شود.
• اما در گرفتگی عضلات کمر فقط ممکن است حرکت سخت یا محدود شود، بدون اینکه افت عملکرد در اندام تحتانی دیده شود.

🔸 همراهی با علائم عصبی

از دیگر تفاوت‌های بارز:

جمع‌بندی این بخش:

تمایز بین علائم دیسک کمر و اسپاسم عضلانی با دقت در نوع درد، محل، زمان بروز و وجود یا عدم وجود علائم عصبی امکان‌پذیر است.
دیسک کمر معمولاً با درد سیاتیکی، بی‌حسی پا، ضعف حرکتی و درد شبانه همراه است؛ در حالی که گرفتگی عضلات کمر بیشتر با درد موضعی، خشکی عضلات و پاسخ خوب به گرما و استراحت مشخص می‌شود.

3. چطور بفهمیم کمردرد ما از عضله است یا دیسک؟

اگر به‌تازگی دچار درد در ناحیه کمر شده‌اید، حتماً با این پرسش روبه‌رو شده‌اید:
آیا این درد از گرفتگی عضلات است یا مشکل دیسک کمر دارم؟

تشخیص درست، یعنی جلوگیری از درمان اشتباه و بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره. در این بخش، به بررسی نشانه‌های افتراقی، تست‌های ساده خانگی و تفاوت‌های رفتاری دردها می‌پردازیم.

🔸 به الگوی درد توجه کنید

• درد ناشی از دیسک کمر معمولاً از یک نقطه در پایین کمر شروع شده و به سمت باسن، پشت ران یا ساق پا تیر می‌کشد. ممکن است با بی‌حسی یا گزگز پا همراه باشد.
• درد اسپاسم عضلانی معمولاً در خود کمر باقی می‌ماند، با لمس شدیدتر می‌شود و به اندام‌های دیگر منتشر نمی‌شود.

🔸 بی‌حسی، گزگز یا ضعف؟ دیسک محتمل‌تر است

وجود علائمی مثل:

• بی‌حسی پاها
• گزگز انگشتان پا یا ساق
• ضعف در بلند کردن انگشتان یا پاشنه پا
• یا احساس سنگینی در یک پا

می‌تواند نشانه‌ای از فشار دیسک کمر بر عصب سیاتیک باشد. این علائم در اسپاسم عضلات کمر دیده نمی‌شود.

🔸 تست‌های ساده خانگی برای افتراق

برخی تست‌های ابتدایی می‌توانند به شما یا پزشک در تشخیص اولیه کمک کنند:

• تست بالا بردن پای صاف (SLR)

• دراز بکشید و یکی از پاها را با زانوی صاف بالا بیاورید.
• اگر در حین بالا آوردن، درد به پا تیر کشید، احتمال دیسک کمر بالاست.

اگر فقط در ناحیه کمر احساس کشیدگی یا فشار داشتید، ممکن است مربوط به گرفتگی عضله باشد.

• بررسی درد با فشار موضعی

• اگر با فشار دست روی یک ناحیه مشخص از کمر، درد تشدید شد و به سمت پا منتقل نشد، احتمال اسپاسم عضلانی بیشتر است.

• تست خم شدن به جلو یا عقب

• در دیسک کمر، خم شدن به جلو یا نشستن طولانی درد را بیشتر می‌کند.
• در اسپاسم عضلانی، معمولاً درد با هرگونه حرکت ناگهانی افزایش می‌یابد، اما استراحت و گرما باعث بهبود می‌شود.

🔸 اختلال در راه‌رفتن یا کنترل ادرار؟ هشدار جدی!

وجود موارد زیر به‌عنوان علائم هشدار در دیسک پیشرفته شناخته می‌شوند:

• لنگیدن هنگام راه‌رفتن
• کاهش کنترل ادرار یا مدفوع
• احساس بی‌حسی در ناحیه باسن یا کشاله ران (علامت زین‌سواری)

در این حالت، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. ممکن است نیاز به MRI کمر و درمان فوری وجود داشته باشد.

جمع‌بندی این بخش:

با کمی دقت در نوع درد، وجود یا نبود علائم عصبی، رفتار درد با حرکت یا استراحت، و تست‌های ساده خانگی، می‌توان تا حد زیادی تشخیص داد که کمردرد ناشی از دیسک کمر است یا اسپاسم عضلانی.
البته تأیید نهایی این تشخیص با پزشک و در صورت لزوم تصویربرداری یا نوار عصب خواهد بود.

4. تشخیص دقیق: چه زمانی نیاز به MRI یا نوار عصب است؟

گاهی با معاینه و شرح حال دقیق می‌توان تفاوت بین دیسک کمر و گرفتگی عضلات کمر را مشخص کرد. اما در برخی موارد، وقتی علائم شدیدتر یا مبهم باشند، پزشک برای تشخیص قطعی از تصویربرداری و تست‌های عصب و عضله کمک می‌گیرد.

نقش معاینه بالینی در تشخیص اولیه

پزشک با بررسی موارد زیر، در قدم اول تصمیم می‌گیرد که آیا به آزمایش‌های پیشرفته نیاز هست یا خیر:

• محل و الگوی درد
• وجود علائم عصبی (بی‌حسی، گزگز، ضعف عضله)
• محدودیت حرکتی یا درد با حرکات خاص
• تست‌های افتراقی مانند بالا آوردن پای صاف (SLR)

اگر در معاینه شواهدی از درگیری عصب دیده نشود و درد موضعی و عضلانی باشد، احتمال اسپاسم عضلانی بیشتر است و ممکن است نیازی به تصویربرداری نباشد.

🧠 چه زمانی نیاز به MRI کمر داریم؟

MRI کمر بهترین روش برای بررسی بافت نرم از جمله دیسک بین‌مهره‌ای، عصب‌ها و نخاع است.

🔸 MRI در موارد زیر ضروری است:

• درد مداوم بیش از ۳-۴ هفته علیرغم درمان محافظه‌کارانه
• درد تیرکشنده به پا (درد سیاتیکی) همراه با بی‌حسی یا ضعف عضله
• شک به فتق دیسک شدید یا فشار بر نخاع
• علائم هشدار مانند بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع
• عدم پاسخ به درمان فیزیوتراپی یا دارویی

MRI  می‌تواند محل، شدت و نوع بیرون‌زدگی دیسک را دقیق مشخص کند و مسیر درمان را تعیین نماید.

نوار عصب و عضله (EMG - NCV): چه زمانی لازم است؟

تست نوار عصب و عضله زمانی درخواست می‌شود که:

• علائم عصبی مبهم یا متناقض با یافته‌های MRI باشد
• پزشک بخواهد افتراق بین آسیب عصبی ناشی از دیسک کمر یا نوروپاتی محیطی را مشخص کند
• بیمار ضعف عضلانی، گزگز یا بی‌حسی منتشر و غیر اختصاصی دارد

این تست‌ها با بررسی سرعت هدایت پیام عصبی و واکنش عضلات، به تشخیص دقیق شدت آسیب به ریشه‌های عصبی کمک می‌کنند.

افتراق بین درد دیسکی و عضلانی با ابزارهای پزشکی

جمع‌بندی این بخش:

اگرچه بسیاری از موارد کمردرد عضلانی نیاز به تصویربرداری ندارند، اما در صورت وجود علائم سیاتیکی، ضعف، بی‌حسی، درد طولانی‌مدت یا علائم هشدار عصبی، انجام MRI کمر یا نوار عصب و عضله برای تشخیص دقیق دیسک ضروری است.
این ابزارها، به پزشک کمک می‌کنند تا بهترین روش درمان را انتخاب کند و از آسیب دائمی عصب جلوگیری شود.

5. راه‌های درمان دیسک کمر و اسپاسم عضلانی؛ شباهت‌ها و تفاوت‌ها

چه دیسک کمر داشته باشید و چه دچار گرفتگی عضلات کمر باشید، خوشبختانه در اغلب موارد، درمان‌های غیرجراحی می‌توانند درد و محدودیت حرکتی را به‌خوبی کنترل کنند. با این حال، دانستن اینکه چه درمانی برای کدام مشکل مناسب‌تر است، در جلوگیری از مزمن شدن درد و بازگشت عملکرد طبیعی بدن نقش کلیدی دارد.

🔸 شباهت‌های درمانی در مراحل اولیه

در مرحله حاد (روزهای اول شروع درد)، درمان‌های مشابهی برای هر دو وضعیت پیشنهاد می‌شود:

استراحت نسبی و پرهیز از فعالیت شدید

اما نه استراحت مطلق! خوابیدن طولانی می‌تواند اسپاسم عضلانی را بدتر و فشار دیسک کمر را بیشتر کند.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)

مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و دیکلوفناک برای کاهش درد و التهاب.

استفاده از گرما (در اسپاسم عضلات) یا سرما (در دیسک ملتهب)

کمپرس گرم در اسپاسم عضلات و کمپرس سرد در موارد حاد دیسک مؤثرتر است.

🔸 تفاوت در درمان تخصصی دیسک کمر و اسپاسم عضلانی

 آیا درمان خانگی برای هر دو مناسب است؟

درمان‌های خانگی کمردرد مانند حرکات کششی سبک، استفاده از بالش طبی، خوابیدن به پهلو با زانوی خم، کمپرس حرارتی و ماساژ، برای هر دو گروه مفیدند؛ ولی:

• در دیسک کمر پیشرفته، این روش‌ها فقط حمایتی هستند و جایگزین درمان تخصصی نیستند.
• در اسپاسم عضلانی خفیف تا متوسط، درمان خانگی ممکن است به‌تنهایی کافی باشد.

چه زمانی باید به درمان پیشرفته‌تر فکر کنیم؟

در دیسک کمر:

• اگر درد بیش از ۴ هفته باقی بماند
• علائم عصبی مانند بی‌حسی یا ضعف تشدید شود
• یا در کنترل ادرار یا مدفوع اختلال ایجاد شود

در این شرایط ممکن است نیاز به تصویربرداری، تزریق یا حتی جراحی دیسک کمر وجود داشته باشد.

در گرفتگی عضلات:

• اگر درد با گرما، دارو و فیزیوتراپی بهبود نیابد
• یا فرد دچار اسپاسم‌های مکرر و ناتوان‌کننده شود
  نیاز به بررسی دقیق‌تر وضعیت عضلات و ستون فقرات خواهد بود.

جمع‌بندی این بخش:

درمان‌های اولیه بین دیسک کمر و گرفتگی عضلات کمر تا حدی مشابه‌اند، اما تفاوت‌های مهمی در نوع فیزیوتراپی، دارو، ورزش، و مسیر درمان پیشرفته وجود دارد.
دیسک کمر نیاز به پیگیری تخصصی، گاهی تزریق یا جراحی دارد؛ در حالی که اسپاسم عضلانی اغلب با درمان محافظه‌کارانه، فیزیوتراپی و اصلاح سبک زندگی بهبود می‌یابد.

6. چگونه از عود درد دیسک یا اسپاسم پیشگیری کنیم؟

چه کمردرد شما ناشی از دیسک کمر باشد و چه گرفتگی عضلات کمر، پس از بهبودی کامل، مهم‌ترین چالش این است:
چطور جلوی بازگشت دوباره درد را بگیریم؟

پیشگیری از عود کمردرد، نیازمند رعایت اصولی در سبک زندگی، فعالیت بدنی، تغذیه و حالت‌های بدن است. در ادامه، به راهکارهایی کاربردی برای جلوگیری از بازگشت درد می‌پردازیم.

اصلاح وضعیت نشستن؛ دشمن پنهان دیسک و عضله

بسیاری از موارد عود دیسک کمر یا اسپاسم عضلانی به دلیل نشستن نادرست یا طولانی‌مدت است.

نکات طلایی:

• هنگام نشستن، کمر کاملاً به پشتی صندلی بچسبد
• زانوها کمی بالاتر از لگن قرار گیرند
• از صندلی طبی با پشتی مناسب استفاده شود
• هر ۴۵ تا ۶۰ دقیقه یک‌بار از جای خود بلند شوید و کمی راه بروید

نشستن طولانی با خم شدن به جلو، فشار زیادی به دیسک وارد کرده و خطر درد سیاتیکی و فتق دیسک را افزایش می‌دهد.

بلند کردن اجسام؛ اصول طلایی

یکی از شایع‌ترین دلایل عود دیسک کمر یا گرفتگی عضلات کمر، بلند کردن اجسام به شیوه نادرست است.

روش صحیح بلند کردن:

• ابتدا زانوها را خم کنید، نه کمر را
• جسم را تا حد ممکن به بدن نزدیک نگه دارید
• از عضلات پا و لگن برای بلند کردن استفاده کنید
• از چرخش ناگهانی کمر در حین بلند کردن یا گذاشتن جسم پرهیز کنید

موقعیت خواب و انتخاب تشک مناسب

• خوابیدن به پشت با زیر زانو یا به پهلو با زانوهای خم بهترین حالت برای جلوگیری از فشار بر کمر است
• از تشک طبی با سفتی متوسط استفاده شود؛ نه خیلی نرم و نه خیلی سفت
• بالش نباید خیلی بلند یا خیلی نازک باشد؛ به‌ویژه در افراد دچار دیسک کمر

ورزش و تقویت عضلات مرکزی (core)

عضلات مرکزی قوی = ستون فقرات پایدارتر و کمردرد کمتر.

ورزش‌های پیشنهادی برای پیشگیری از عود:

• تمرینات پل باسن (bridging)
• تمرین کشش زانو به سینه
• تمرینات ایزومتریک شکم و کمر
• شنا روی زمین (superman)

ورزش‌هایی مانند دراز و نشست یا چرخش شدید کمر، برای افراد دارای دیسک کمر ممنوع است.

تغذیه مناسب؛ حمایت از سلامت دیسک و عضله

رژیم غذایی سالم نقش غیرمستقیم اما مؤثر در پیشگیری از التهاب، اسپاسم عضله و تحلیل دیسک دارد:

• مصرف آب کافی برای هیدراته نگه داشتن دیسک‌ها
• دریافت کافی کلسیم، منیزیم و ویتامین D برای عضله و استخوان
• مصرف امگا ۳ و مواد ضد التهاب طبیعی مانند زردچوبه
• کاهش مصرف قند و غذاهای فرآوری‌شده برای کنترل التهاب سیستمیک

سایر توصیه‌های کلیدی

• ترک سیگار (سیگار باعث کاهش خون‌رسانی به دیسک‌ها می‌شود)
• حفظ وزن سالم
• استفاده از کمربند طبی فقط در دوره‌های حاد و کوتاه‌مدت
• خودداری از نشستن روی زمین یا حالت دو زانو در افراد با سابقه دیسک

جمع‌بندی این بخش:

برای جلوگیری از عود دیسک کمر یا اسپاسم عضلانی کمر، اصلاح سبک زندگی ضروری است.
وضعیت نشستن، بلند کردن اجسام، حالت خواب، ورزش هدفمند و تغذیه سالم، همگی در حفظ سلامت ستون فقرات و پیشگیری از بازگشت درد نقش دارند.

یادمان باشد: درمان مؤثر فقط پایان درد نیست؛ شروع مراقبت مادام‌العمر از کمر است.

7. جمع‌بندی نهایی + پاسخ به سؤالات پرتکرار بیماران

درد کمر، یکی از شایع‌ترین علل مراجعه بیماران به پزشکان است. اما درک تفاوت بین دو علت اصلی آن، یعنی دیسک کمر و گرفتگی عضلات کمر، می‌تواند سرنوشت درمان را تغییر دهد.

در این مقاله، به بررسی دقیق تفاوت‌ها، علائم، روش‌های تشخیص، درمان و پیشگیری پرداختیم. حالا وقت آن رسیده که به سؤالات پرتکرار شما بیماران نیز پاسخ دهیم.

آیا گرفتگی عضله هم می‌تواند تیر بکشد؟

در بیشتر موارد، گرفتگی عضلات کمر (اسپاسم عضلانی) باعث درد موضعی، سطحی و محدود است.
اما گاهی، به‌ویژه اگر عمیق یا شدید باشد، ممکن است احساس تیر کشیدن یا انتشار درد به ناحیه باسن هم ایجاد کند.
با این حال، درد واقعی تیرکشنده به پا (سیاتیکی) معمولاً به علت دیسک کمر و درگیری عصب رخ می‌دهد، نه اسپاسم ساده عضله.

آیا دیسک کمر همیشه نیاز به جراحی دارد؟

خیر. بیش از ۸۰ درصد موارد دیسک کمر با درمان‌های غیرجراحی بهبود می‌یابد، مانند:

• دارو
• فیزیوتراپی تخصصی
• ورزش درمانی
• تزریق اپیدورال

جراحی فقط زمانی مطرح می‌شود که:

• درد شدید و مداوم باشد
• بی‌حسی یا ضعف پیشرونده در پا دیده شود
• یا بیمار دچار بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع شود (سندروم دم اسب)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت وجود علائم زیر، مراجعه به پزشک ضروری است:

• درد مداوم بیش از یک هفته
• انتشار درد به پا یا باسن
• بی‌حسی، گزگز، یا ضعف در اندام تحتانی
• درد شبانه یا اختلال در خواب
• ناتوانی در راه‌رفتن یا نشستن طولانی
• سابقه دیسک یا آسیب ستون فقرات

به کدام پزشک مراجعه کنیم؟

برای تشخیص و درمان مؤثر، بهترین گزینه‌ها:

• پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
• متخصص مغز و اعصاب (در صورت وجود علائم عصبی)
• فیزیوتراپیست ماهر با تجربه در مشکلات ستون فقرات
• در موارد خاص، جراح مغز و اعصاب یا ستون فقرات

هشدار و توصیه نهایی

کمردرد، به‌ویژه اگر تکرار شونده یا مزمن باشد، زنگ هشداری است که نباید نادیده گرفته شود.
تشخیص اشتباه بین دیسک کمر و گرفتگی عضلات، می‌تواند منجر به تشدید علائم، آسیب عصبی یا درمان‌های نابه‌جا شود.

هرچه زودتر علت درد مشخص شود، مسیر درمان کوتاه‌تر و نتیجه بهتر خواهد بود.

مشاوره تخصصی با ما؛ یک تصمیم هوشمندانه

اگر همچنان درباره علت کمردرد خود مطمئن نیستید، ما اینجاییم تا کمک‌تان کنیم. در مرکز تخصصی ستون فقرات ما با تیمی از پزشکان باتجربه، فیزیوتراپیست‌های آموزش‌دیده و دستگاه‌های تشخیصی پیشرفته، آماده‌ایم تا:

• علت درد را دقیق مشخص کنیم
• بهترین مسیر درمانی را پیشنهاد دهیم
• شما را بدون درد، دوباره به زندگی فعال بازگردانیم

همین حالا برای دریافت نوبت یا مشاوره آنلاین اقدام کنید.