علت درد لگن در زنان شامل کشیدگی عضلات لگن، آسیب به مفاصل و بافت‌های لگن و دیسک فیروزیس

با وجود اینکه درد لگن بین زنان بسیار شایع است و در اکثر موارد با درمان به موقع این مشکل برطرف می‌شود اما متاسفانه برخی مواقع علت درد لگن در زنان تومورهای پیشرفته دهانه رحم و تخم‌دان‌ها، مساستاس و یا حتی تومورهای پستان در زنان است. در صورتی که شما دردهای مزمنی دارید که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد بایستی فورا به دکتر پنجه طلا جراحی لگن مراجعه کنید و نباید از کنار این عارضه به راحتی عبور کنید .

 علت درد لگن و پاها در زنان به طور مزمن 

در تعریف پزشکی درد مزمن لگن را به دردی که حدود 6 ماه به بالا به طول بیانجامد و همچنین اگر منجر به اختلال عملکرد در بدن شود و نیازمند درمان در سطوح بالا باشد درد مزمن لگن در نظر گرفته می‌شود .
زنان در دوران باروری در معرض خطر بیشتری برای درد لگن قرار دارند. درد غیر چرخشی که در لگن قرار دارد و می‌تواند در ناحیه دیوار شکم جلویی در سطح زیر ناف، در ناحیه نیمه بالا و پایین اسپین زانویی حس شود. 
همچنین زنان و دختران جوان که ناگهان در لگن خود ناراحتی احساس می‌کنند و این دردهای یک طرفه غیرقابل تحمل هستند نیز باید فورا به اورژانس مراجعه کنند ، این دسته از بیماران معمولا دچار پیچش تخم‌دان شده‌اند که باید سریعا درمان و یا جراحی شوند در غیر این صورت تخم‌دان برای همیشه از بین میرود .

 علت درد لگن در زنان و مشکلات التهابی درد لگن

زنان و مردان به نسبت برابر درمعرض ابتلا به استئوآرتریت (التهاب مفاصل) ران هستند. این بیماری معمولا در اوایل 40 سالگی اتفاق می افتد. پوشش مکانیکال و آسیب دیده می تواند باعث پایین آمدن سطح حفاظتی استخوان شود. در نتیجه فضای میان سراستخوان ران و حفره لگن در جایی که دو استخوان قابل لمس هستند، باریک می شود. 
مشکلات خاص ران که در هنگام تولد کودک وجود دارد ممکن است منجر به استئوآرتریت شود. گاه به تکامل نرسیدن بخشی از ران عامل بروز استئوآرتریت است. 
به عنوان مثال نقص استابولوم یا حفره ی فنجانی شکل سطح خارجی استخوان لگن که سراستخوان ران (فمور) در آن جای می گیرد، ممکن است علت بروز استئوآرتریت باشد. 
درد ران ناشی از استئوآرتریت، معمولا در جلوی کشاله ران احساس می شود، هرچند این درد درکفل یا زانو نیز احساس می شود.

 امتحان از لگن بیمار مبتلا به کمر درد

ارزیابی از لگن مواقعی که متخصص در زنان اندیکاسیون پیدا می‌کند معمولا به پزشک کمک خواهد کرد که تشخیص بهتری دهد این ارزیابی شامل یک امتحان فیزیکی به همراه یک تاریخچه حقیقی است . 
اندیکاسیون به دلایلی اشاره دارد که از طریق آن‌ها می‌توان تصمیم‌گیری در مورد استفاده از یک روش درمانی خاص را انجام داد. 
به طور معمول، پزشکان بر اساس نتایج آزمایش‌ها، علائم بالینی و تجربیات خود اندیکاسیون را مشخص می‌کنند تا تشخیص، درمان یا اجرای مداخله‌های مناسب را برای بیماران تعیین کنند.
اکثر علل مربوط به دردهای کمری با اضافه کردن نتایج آزمایشگاهی همانند کلسیم و فسفر سرم ، غلظت فسفاتاز آلکالن ، شمارش گلبولهای خون، میزان سدیمانتاسیون اریتروسیت و تجزیه ادرار ضروری هستند.
 اندازه گیری سطح فسفاتاز اسید سرم در همه بیماران مرد بالاخره رادیوگرافی ستون فقرات پشتی و کمری در وضعیت های مختلف و گاهی در وضعیت های دینامیک ضروری هستند. 
در مورد اطمینان یافتن انجام رادیوگرافی لگن و مفاصل ساکروایلیاک و مفاصل ران مفید می باشد.

علت درد لگن در زنان و عوامل فیزیکی و اسکلتی

علت درد لگن در زنان ممکن است به عوامل فیزیکی و عضلانی-اسکلتی برگردد. در زیر به برخی از این عوامل اشاره می‌کنیم:

کشیدگی عضلات لگن
فعالیت‌های سنگین، حرکات ناصحیح یا استفاده بیش از حد از عضلات لگن می‌تواند به کشیدگی و کرمپ عضلات منجر شود که درد در منطقه لگن را ایجاد می‌کند.

آسیب به مفاصل و بافت‌های لگن
آسیب فیزیکی به مفاصل و بافت‌های لگن نظیر آرتروز، آرتریت و ترمیم ناقص پس از زخم می‌تواند منجر به درد لگن در زنان شود.

دیسک فیروزیس
فشار زیاد بر روی اسکلت فقرات در ناحیه لگن ممکن است منجر به پروزه شدن دیسک‌ها و فشرده شدن ریشه عصبی شود که درد لگن را ایجاد می‌کند.

التهاب مفاصل و Bursa 
التهاب مفاصل لگن مانند التهاب مفصل هیپ (مفصل کمر) یا التهاب Bursa (تجمع مایع در ناحیه لگن) نیز می‌تواند منجر به درد لگن در زنان شود.

شکستگی استخوان
شکستگی یا ترک استخوان در ناحیه لگن نیز ممکن است درد لگن را در زنان ایجاد کند.

تنش عضلانی و فیزیکی نادرست
تنش و فشار طولانی مدت بر روی عضلات لگن، مانند نشستن طولانی در یک جا یا استفاده نادرست از عضلات لگن در فعالیت‌های روزمره، می‌تواند منجر به درد لگن در زنان شود.

عوامل پوستی و تحریک‌کننده
برخی عوامل پوستی مانند تحریک پوست، التهاب پوستی، یا عفونت می‌تواند درد لگن را در زنان ایجاد کند.

ناهنجاری‌های ستون فقرات
ناهنجاری‌های ستون فقرات مانند سرخوردگی، جابجایی دیسک‌ها، یا سندرم تیتز می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند.
همچنین استفاده نادرست از وسایل و ابزارها در کارهای روزمره یا ورزش‌های خاص ممکن است عاملی برای درد لگن در زنان باشد.
برخی شرایط موقت مانند خم شدن طولانی مدت، حرکات ناصحیح، یا استفاده زیاد از عضلات لگن در فعالیت‌های ورزشی می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند.

مشکلات عضلانی در درد لگن 

عضلات کف لگنی عضلاتی محکم هستند که به وقت فعالیت‌های بدنی از اندام‌های ناحیه لگنی (مثانه و رحم در زنان و پروستات در مردان) مراقبت و حمایت میکنند تا حرکات به خوبی انجلم شوند. 
این در حالی است که اگر عضلات کف لگنی دارای قدرت کافی نباشند، بدن ممکن است تحت تاثیر  مشکلات بی اختیاری ادرار و مدفوع قرار گیرید. 

 یائسگی و آرتریت و علت درد لگن در زنان 

از دست دادن تدریجی مقدار زیادی از کلسیم و پروتئین استخوان است که به صورت طبیعی بعد از یائسگی در زنان و ۱۰ سال بعد در مردان دیده می شود. 
همچنان به دنبال بی تحرکی طولانی مدت، فلجی، التهاب مفصلی، کاهش فعالیت های فیزیکی، نقایص هورمونی (استروژن آندروژن) یا خوردن داروهای کورتیکو استروئید) اتفاق می افتد. 
پوکی استخوان، شکستگی پاتولوژیکی شدیدی است که احتمالا در تنه‌های مهره‌ای، گردن استخوان ران (فمور) و انتهای تحتانی زند زبرین (رادیوس) اتفاق می افتد.
آرتریت بر زنان بیشتر از مردان اثر می گذارد، اما سن نیز از عوامل بسیار مهم است. افراد مسن بیشتر از جوانان در معرض آرتریت می باشند. همچنین زنان در سن یائسگی بیشتر درمعرض استئوپروزیس هستتد. 
بعد از یائسگی بدن زنان تغییراتی می کند: زیرا تخمدان‌های آنان قدرت فعالیت خود را از دست می‌دهند و تولید هورمون‌های استروژن و پروژسترون متوقف می شود. در تعاقب این تغییرات هورمونی خطر استئوآرتریت افزایش می یابد. به همین سبب است که در این سنین (۴۰ تا۵۰ سالگی) زنان بیش از مردان در معرض آرتریت هستند. 
ارتباط میان استروژن و استئوآرتریت به درستی شناخته شده نیست، اما دسته ای از مطالعات و بررسی های انجام شده نشان می دهند که ارتباطی وجود دارد. محققان استرالیایی دریافته اند که هورمون درمانی (HT) نه تنها به افزایش حجم تودهی استخوانی کمک می کند: بلکه از استئوآرتریت زانو نیز پیشگیری می نماید. پزشکان آمریکایی دریافته اند که مصرف برخی داروهای سرطان سینه، فرد را مستعد درد مفاصل و تورم می کند.
در استئوپروزیس بافت استخوانی به شکل متخلخل و اسفنجی شده و چگالی آن بسیار کم می شود. در این صورت استخوان در معرض انواع شکستگی ها خواهد بود. دلایلی برای این ارتباط وجود دارد نخست اینکه التهاب و درد آرتریت روماتوئید، فرد را ضعیف ومستعد ابتلا به استئوپروزیس می کند. 
ثانیاً بررسی‌ها نشان داده اند که آرتریت روماتوئید فرد را مستعد ابتلا به استئوپروزیس می کند زیرا چگالی استخوان کاهش می یابد و این وضعیت بر مفاصل اثر میگذارد. و دست آخر اینکه درصورتیکه از کورتیکو استرویدها برای درد و التهاب آرتریت روماتوئید استفاده می‌کنید، بیشتر در معرض کاهش چگالی استخوان هستید.
هورمون درمانی(HT ) تجویز داروهایی حاوی استروژن و پروژسترون است که بعد از یائسگی توصیه می‌شود. بسیاری از زنان یائسه که در گذشته آرتریت داشته اند، علائم و نشانه هایی نظیر حساسی به نور، خشکی پوست، تحریک پذیری و افسردگی را تحمل می کنند. 
در آمریکا زنانی که در معرض علائم و نشانه های ناشی از یائسگی هستند یا در اوایل این دوره می باشند، از هورمون درمانی بهره می برند. هورمون درمانی مانند روشهای دارویی برای درمان استئوپروزیس به کار نمی‌رود. این بسیار مهم است که شما با پزشک خود درباره ی این موقعیت ها مشورت کنید.
استئوپروزیس به معنای استخوان متخلخل است. در این بیماری حجم توده ی استخوانی بدن کاهش می یابد. در زنان هورمون استروژن نقش مهمی را در حفظ استحکام استخوان ها دارد. بنابراین فقدان استروژن بعد از یائسگی خطر ابتلا به استووپروزیس را افزایش می دهد. 

عوامل هورمونی و درد لگن در زنان

عوامل هورمونی می‌توانند در علت درد لگن در زنان باشد. این عوامل می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
تنظیم هورمونی نامناسب: تغییرات ناپایدار در سطوح هورمون‌های مختلف مانند استروژن و پروژسترون می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود.
سندرم تنظیم شده لگن: در این سندرم، هماهنگی بین هورمون‌های مختلف در سیستم تنظیم شده لگن مختل می‌شود و علائمی از جمله درد لگن را ایجاد می‌کند.
عوامل پیشرو درد لگن: برخی هورمون‌ها می‌توانند موجب ایجاد التهاب در مناطق لگنی شوند که درنتیجه به درد لگن در زنان منجر می‌شود.
بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری ممکن است باعث درد و عدم راحتی در لگن زنان شود.
عوامل آندوکرین: برخی اختلالات آندوکرینی می‌توانند با تغییرات هورمونی همراه باشند و درد لگن در زنان را تحریک کنند.
ناباروری: تغییرات هورمونی ممکن است باعث اختلال در عملکرد تخمدان‌ها و رحم شود که به ناباروری و درد لگن در زنان منجر می‌شود.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS): این سندرم هورمون‌های زیادی را در بدن تولید می‌کند که ممکن است باعث درد لگن و مشکلات دیگر در زنان شود.
انقطاع قاعدگی: در دوران انقطاع قاعدگی، تغییرات هورمونی قوی ممکن است درد لگن در زنان را تحریک کند.
استرس و اضطراب: هورمون‌های استرس می‌توانند به تغییرات هورمونی و درد لگن در زنان مرتبط باشند.
تغییرات هورمونی ماهانه: تغییرات طبیعی در سطوح هورمونی ماهانه می‌توانند به درد لگن در زمان قاعدگی در زنان منجر شوند.
توانایی تحمل درد: تغییرات هورمونی ممکن است توانایی تحمل درد را در برخی زنان کاهش دهد و در نتیجه درد لگن را افزایش دهد.
عوامل غذایی: برخی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها می‌توانند به تغییرات هورمونی و درد لگن در زنان مرتبط باشند.
عوامل ژنتیک: برخی اختلالات ژنتیکی ممکن است باعث تغییرات هورمونی و درد لگن در زنان شوند.
بیماری‌های تیروئید: اختلالات در عملکرد غده تیروئید می‌تواند به تغییرات هورمونی و درد لگن در زنان منجر شود.
تأثیر داروها: مصرف برخی داروها می‌تواند به تغییرات هورمونی و درد لگن در زنان مرتبط باشد.
تمرین بدنی: فعالیت بدنی منظم و متعادل می‌تواند تغییرات هورمونی را تنظیم کند و به کاهش درد لگن در زنان کمک کند.

علت درد لگن در زنان و عفونت‌های تناسلی 

عفونت‌های تناسلی می‌توانند علت درد ناحیه لگن در زنان باشد. در زیر علل و درمان عفونت‌های تناسلی که ممکن است منجر به درد لگن در زنان شوند را بررسی می‌کنیم:
التهاب مجرای ادراری: عفونت در مجرای ادراری می‌تواند درد لگن را در زنان ایجاد کند. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
التهاب رحم و لوله رحم: عفونت در رحم و لوله رحم ممکن است به درد لگن در زنان منجر شود. درمان عفونت با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و در صورت لزوم، روش‌های جراحی مانند لاپاروسکوپی است.
عفونت همزمان رحم و مجرای ادراری: وقوع عفونت همزمان در رحم و مجرای ادراری می‌تواند درد لگن را تحریک کند. درمان شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
عفونتهای قارچی: عفونتهای قارچی مانند عفونت کاندیدا ممکن است علت درد لگن در زنان باشند. درمان شامل استفاده از ضدقارچ‌ها و رعایت بهداشت تناسلی است.
عفونت‌های جنسی: عفونت‌های منتقل شونده جنسی مانند گونوره، کلامیدیا، تریکومونیاسیس و سیفیلیس می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مناسب برای هر عفونت است.
بیماری های جنسی غیرعفونی: برخی از بیماری‌های جنسی غیرعفونی مانند التهاب لگن، پرورش خون در سیستم تنظیم شده لگن و درد عضلانی-اسکلتی می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند. درمان شامل داروها، فیزیوتراپی و مراقبت‌های بهداشتی است.

 علت درد لگن در زنان به دنبال زایمان

علت درد لگن در زنان به دنبال زایمان ممکن است به عوامل زیر برگردد:
التهاب محیط تزریق: پس از زایمان، محل تزریق داروها مانند اپیدورال یا تزریق در رحم ممکن است التهاب داشته باشد که به درد لگن در زنان منجر می‌شود. درمان شامل آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
ترمیم زخم ناشی از زایمان: زخم‌های ناشی از جراحی‌های اپیزیوتومی (بینانی) و سزارین می‌توانند به درد لگن در زنان پس از زایمان منجر شوند. درمان شامل مراقبت‌های پسازایمان و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است.
کرختی عضلانی و تنش: تغییرات در عضلات لگنی و تنش عضلات در طول فرآیند زایمان می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند. درمان شامل استراحت، فیزیوتراپی و روش‌های طبیعی دردسردرمانی مانند ماساژ و کمک‌های حرکتی است.
آسیب به عصب‌های لگنی: زایمان ممکن است منجر به آسیب عصب‌های لگنی شود که به درد لگن در زنان منجر می‌شود. درمان شامل مراقبت‌های پسازایمان، تسکین درد و فیزیوتراپی است.
عفونت‌های پسازایمان: عفونت‌های ناشی از زایمان مانند عفونت رحم و لگن می‌توانند به درد لگن در زنان پس از زایمان منجر شوند. درمان شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
تمام شدن شدید رحم (رحمپریشی): در برخی موارد، پس از زایمان، رحم به شدت تمام می‌شود و این ممکن است به درد لگن در زنان منجر شود. درمان شامل مراقبت‌های پسازایمان و در صورت لزوم روش‌های جراحی مانند آمنوره است.
آسیب به لیگامنت‌ها و بافت‌های پشتی لگن: در طول زایمان، لیگامنت‌ها و بافت‌های پشتی لگن ممکن است آسیب ببینند که به درد لگن در زنان منجر می‌شود. درمان شامل استراحت، فیزیوتراپی و در صورت لزوم روش‌های جراحی است.
اختلالات در مفصل لگن: زایمان ممکن است منجر به ایجاد اختلالات در مفصل لگن شود که به درد لگن در زنان پس از زایمان منجر می‌شود. درمان شامل فیزیوتراپی، تزریق‌ها و در صورت لزوم روش‌های جراحی است.
آسیب‌های عمل جراحی سزارین: در صورت انجام عمل جراحی سزارین، ممکن است به علت اسیب رسیدن به بافت‌ها و عصب‌های لگن، درد لگن در زنان پس از زایمان ایجاد شود. درمان شامل مراقبت‌های پسازایمان و در صورت لزوم مصرف داروهای دردسردرمانی است.
تغییرات روانشناختی: زایمان و تغییرات پسازایمانی ممکن است به تغییرات روانشناختی زنان منجر شود که در نتیجه به درد لگن در زنان پس از زایمان منجر شود. درمان شامل مشاوره روانشناختی و مراقبت‌های پسازایمان است.

علت درد لگن در زنان و عوامل عاطفی

علت درد لگن در زنان می‌تواند به عوامل عاطفی برگردد. در زیر به بررسی علل مرتبط با عوامل عاطفی در درد لگن در زنان می‌پردازیم:
استرس و اضطراب: استرس و اضطراب ممکن است علت درد شدید لگن در زنان باشد.
افسردگی و احساس ناامیدی: افسردگی و احساس ناامیدی می‌توانند به درد لگن در زنان مرتبط باشند.
روابط خانوادگی و روابط زناشویی: مشکلات در روابط خانوادگی و زناشویی ممکن است به علت درد لگن در زنان باشند.
عواطف نامتعادل: نگرانی‌ها، خشم، ترس و عواطف نامتعادل می‌توانند به درد لگن در زنان مرتبط باشند.
تجربه تروما: تجربه ترومای روانی یا جسمی مانند تجربه تجاوز، ضرب و شتم، سانحه رانندگی و غیره می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود.
اضطراب برای بارداری و مادر شدن: اضطراب مرتبط با بارداری و مادر شدن ممکن است به درد لگن در زنان منجر شود. نگرانی درباره سلامت جنین، تغییرات بدنی و تغییر نقش‌های خانوادگی ممکن است عواملی باشند که به درد لگن مرتبط باشند.
تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی مرتبط با دوره بارداری و پس از زایمان می‌توانند به درد لگن در زنان منجر شوند. این تغییرات هورمونی ممکن است تحریک‌کننده درد لگن باشند.
ترس و استرس در مورد عمل زایمان: ترس و استرس مرتبط با فرآیند زایمان و آسیب دیدن احتمالی می‌تواند به درد لگن در زنان پس از زایمان منجر شود.
پس‌زایمانی و تغییرات در نقش‌های زندگی: تغییرات در نقش‌ها و وظایف پس از زایمان، همچون نقش مادری، خدمت به نوزاد و تنظیم زندگی خانوادگی می‌توانند به درد لگن در زنان مرتبط باشند.
روانشناسی بدن: تأثیر روانشناسی بر بدن می‌تواند به درد لگن در زنان ارتباط داشته باشد. اضطراب، استرس روزمره و اعتماد به نفس پایین ممکن است به درد لگن در زنان منجر شوند.
مشکلات روابطی و جنسی: مشکلات در روابط جنسی، عدم رضایت و عدم هماهنگی میان زوج‌ها ممکن است به درد لگن در زنان مرتبط باشند.
سابقه سوء مصرف مواد مخدر : سابقه سوء مصرف مواد مخدر نیز می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود.

علت درد لگن در زنان و التهابات رحم و لوله رحم

علت درد لگن در زنان ممکن است به التهابات رحم و لوله رحم برگردد. در زیر به بررسی علل و التهابات رحم و لوله رحم که ممکن است عامل درد لگن در زنان باشند، می‌پردازیم:
التهاب رحم (پلی‌آدنیتیس): این التهاب ممکن است ناشی از عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی باشد. علایم شامل درد شدید در لگن، تب، ترشحات غیرنرمال و خونریزی ناشی از رحم است. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
التهاب لوله رحم (سالپینگیتیس): این التهاب ممکن است ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی در لوله رحم باشد. علایم شامل درد لگن، بالارقتن دمای بدن،  ترشحات غیرطبیعی و مشکلات ناباروری است. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و در صورت لزوم، روش‌های جراحی مانند لاپاروسکوپی است.
عفونت همزمان رحم و لوله رحم: وقوع عفونت همزمان در رحم و لوله رحم ممکن است به درد لگن در زنان منجر شود. علایم مرتبط با درد لگن و مشکلات ناباروری را نشان می‌دهد. درمان شامل استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مراقبت‌های بهداشتی است.
عفونت های جنسی: برخی از عفونت های جنسی مانند گنورها و کلامیدیا می‌توانند به التهابات رحم و لوله رحم و درد لگن در زنان منجر شوند. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مناسب برای هر عفونت است.
عفونت های انتقالی جنسی: برخی از عفونت های انتقالی جنسی مانند زهرگی، سیفیلیس و هرپس می‌توانند به التهابات رحم و لوله رحم و درد لگن در زنان منجر شوند. درمان شامل مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مناسب و داروهای ضد ویروسی است.
عوامل دیگر: برخی از عوامل دیگر مانند اندومتریوز، پلیپ‌های رحمی، ورم لگنی، تشکیل توده‌های خونی (هماتوم) و التهابات دیگر در ناحیه لگنی ممکن است به درد لگن در زنان منجر شوند. درمان بستگی به نوع و شدت عامل موجود دارد و ممکن است شامل داروها، جراحی و مراقبت‌های بهداشتی باشد.

علت درد لگن در زنان و تومور و غده‌های سرطانی

علت درد لگن در زنان ممکن است به تومورها و غده‌های سرطانی برگردد. در زیر به بررسی علل مرتبط با تومورها و غده‌های سرطانی که ممکن است به درد لگن در زنان منجر شوند، می‌پردازیم:
سرطان تخمدان: سرطان تخمدان می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود. علایم ممکن شامل درد یا فشار در لگن، تورم شکم، تغییرات در دستگاه گوارش و تغییرات در پریودها است. 
سرطان رحم: سرطان رحم نیز می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود. علایم ممکن شامل خونریزی غیرعادی، درد یا فشار در لگن، تغییرات در پریودها و کاهش وزن است. 
سرطان کولورکتال: سرطان می‌تواند به درد لگن در زنان منجر شود. علایم ممکن شامل درد پایین شکم ، تغییرات در روده بزرگ و تغییرات در رژیم غذایی است. 
سایر تومورها و غده‌های سرطانی: تومورها و غده‌های سرطانی دیگر نیز ممکن است به درد لگن در زنان منجر شوند. علایم و درمان وابسته به نوع و محل تومور است و ممکن است شامل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و سایر روش‌های درمانی باشد.
سرطان سرویکس (گردن رحم): سرطان سرویکس نیز ممکن است به درد لگن در زنان منجر شود. علایم شامل خونریزی غیرعادی، درد شکمی ، تغییرات در رابطه جنسی و تورم در ناحیه لگنی است. 
سایر نوع‌های سرطان: علاوه بر سرطان‌های گفته شده، سرطان‌های دیگری نیز ممکن است به درد لگن در زنان منجر شوند. 
این شامل سرطان در سایر نقاط بدن، سرطان پستان، سرطان ریه و سایر نوع‌های سرطانی است. درمان کلیه بیماری‌های سرطانی بستگی به نوع و مرحله سرطان دارد و ممکن است شامل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و سایر روش‌های درمانی باشد.

درمان درد لگن در زنان

درمان درد لگن در زنان بستگی به علت اصلی درد و شدت آن دارد. در زیر، روش‌های درمانی عمومی برای درد لگن در زنان را مورد بررسی قرار می‌دهیم. اما برای درمان دقیق و مناسب، بهتر است به توصیه‌های پزشک خود مشورت کنید.
استراحت و آرامش: در صورتی که درد لگن شما به علت فعالیت بدنی یا تنش و استرس افزایش می‌یابد، استراحت و آرامش به بدنتان کمک می‌کند. اجتناب از فعالیت‌های سنگین و استفاده از تکنیک‌های آرامش بخش مانند ماساژ، تنفس عمیق و یوگا نیز مفید است.
مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند در کاهش التهاب و درد لگن کمک کنند. ضمن تشخیص پزشک خود در مورد استفاده صحیح و مدت زمان استفاده از این داروها مشورت کنید.
درمان حرارتی: استفاده از بسته‌های گرما و سرما به درد لگن در زنان کمک می‌کند. می‌توانید از کمپرس گرما یا یخچالی استفاده کنید. قبل از استفاده از این روش‌ها، با پزشک خود مشورت کنید.
فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی: این حرکات عضلات لگن و کمر را تقویت کرده و به بهبود درد کمک می‌کنند. بهتر است این تمرینات را با هدایت یک متخصص فیزیوتراپی انجام دهید.
درمان آسیب‌های فیزیکی: در صورتی که درد لگن در زنان به عوامل فیزیکی مانند ضربه یا آسیب برگردد، درمان می‌تواند شامل استفاده از یخ در منطقه آسیب دیده، استراحت، فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحی باشد.
در هر صورت، همواره توصیه می‌شود با پزشک متخصص خود درباره روش‌های درمانی متناسب با شرایط خودتان صحبت کنید و به توصیه‌های و نظرات او پایبند باشید. او می‌تواند بر اساس علت و شدت درد، تشخیص دقیق بگذارد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

سخن پایانی

علت درد لگن در زنان می‌تواند به عوامل متعددی رخ دهد. هرگز این عارضه را نباید نادیده گرفت. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، مهم است به پزشک متخصص مراجعه کرده و ممکن است نیاز به بررسی دقیق‌تر و آزمایشات تکمیلی باشد.