آیا گردنبند طبی برای دیسک گردن خوب است؛ متداول‌ترین سوال برای مبتلایان به عارضه دیسکوپاتی گردن
گردن درد از دردهایی است که اغلب مردم با آن مواجه می شوند. درد دیسک همزمان با سایر دردها بروز می کند. یک معاینه فیزیکی دقیق، با تمرکز بر معاینه عصبی، به راهنمایی پزشک در تعیین شدت آسیب شناسی و نیاز به ارزیابی فوری کمک می کند. دیسک گردن از علل شایع گردن درد است. دیسک‌ها ساختارهای غضروفی هستند که به عنوان ضربه‌گیر از ستون فقرات حفاظت می کند. سوال اساسی این است که آیا گردنبند طبی برای دیسک گردن خوب است؟در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا به پاسخ به این سوال و مباحثی در مورد گردنبند طبی برای دیسک گردن بپردازیم.
گردنبد طبی برای افرادی که جراحی در گردن انجام داده اند، برای ثبات گردن استفاده می گردد. همچنین برای درمان گردن درد، ناشی از ضربه حاد یا درد مزمن استفاده می شود. گردنبد طبی برای ثبات حرکت و کاهش درد استفاده می شود. حال سوال پیش می‌اید که آیا گردنبند طبی
برای دیسک گردن خوب است؟
باید گفت که هدف از بستن گردنبد طبی ثبات ستون فقرات در گردن است. همچنین سر را در یک موقعیت راحت تراز نگه می دارد.
پس از پاسخ به سوال آیا گردن بند طبی برای دیسکوپاتی گردن مفید است باید بگوییم گردنبد طبی به دو نوع نرم و سفت طبقه بندی می گردد، اما تفاوت گردنبند طبی نرم و سخت به شرح زیر است:
گردنبند طبی نرم برای دیسک گردن ساخته شده از نمد است. به شکل قالب در اطراف گردن و فک بیمار بریده می شوند و اندازه آنها با بیمار تنظیم می شود. گردنبد طبی نرم گردن را کاکل بدون حرکت نخواهد کرد، اما حرکت گردن را محدود خواهد کرد. این گردنبد طبی فقط پایین اوردن سر را محدود می کند. این یقه ها به دور گردن بسته می شوند و تعریق را محدود می کنند.
گردنبد طبی سفت مشابه با گردنبد طبی نرم است، اما مواد سازنده اش فرق دارد. اندازه گردنبد طبی متناسب با فرد است. این گردنبد طبی سبب محدود شدن حرکت سر می شود. یکی از معایب گردنبد طبی سخت این است که سبب مسدودی ورید شده و منجر به فشار داخل جمجمه می گردد. گردنبد طبی سفت حرکت سر و قفسه سینه را کم می کند.
در پاراگراف قبلی تفاوت گردنبند طبی نرم و سخت مطرح شد. اما دقت کنید که فقط برای تسکین درد به مدت یک هفته مدام از گردنبد طبی استفاده گردد. پس از آن دیگر نباید گردنبد طبی را ببندید. اگر گردنبد طبی برای مدت زیاد بسته شود اثرات منفی زیادی دارد، مانند: انقباضات بافت نرم، آتروفی عضلانی و بی‌حالی، از دست دادن حس عمقی، ضخیم شدن بافت‌های زیر کتف و هماهنگی، و همچنین وابستگی روانی.
زمانی که انواع گردنبد طبی طبق پایداری مکانیکی مقایسه می شوند، گردنبد طبی ها حرکت سر را کم می کنند. گردنبد طبی نرم و سفت تفاوت زیادی در حرکت برای فعالیت های روزانه ندارند. هر دو گردنبد طبی را می توان برای افرادی استفاده کرد که درد کمتری در گردن دارند، اما برای بی حرکت کردن گردن استفاده می گردد.
گردنبد طبی همراه با فیزیوتراپی با ثبات سر، فشار به عصب را کاهش می دهد و درد گردن را کم می کند. هدف فیزیوتراپی بهبود حرکت و افزایش قدرت عضلات در گردن است تا از مشکلات اسکلتی عضلانی جلوگیری گردد. با این حال، دلیل کاهش درد نیست. گردنبد طبی استراحت، و فیزیوتراپی و تمرینات خانگی برای کاهش درد کوتاه مدت (6 هفته) در بیماران مبتلا به درد گردن موثر است.
پس از پاسخ به سوال آیا گردن بند طبی برای دیسک گردن مفید است باید گفت، گردنبد طبی برای حفاظت از گردن استفاده می شود. از گردنبد طبی نیز برای تنظیم طناب نخاعی و تسکین درد استفاده می گردد. گردنبد طبی سخت برای تثبیت ستون فقرات گردنی پس از جراحی یا شکستگی تجویز می‌شود. گردنبد طبی سخت از پلاستیک با یک آستر پددار قابل جابجایی در دو تکه ساخته شده‌اند که با نوار چسب بسته می‌شوند.
استفاده طولانی از گردنبد طبی سخت به دلیل عوارض جانبی (آتروفی و کوتاه شدن عضله گردن) باید اجتناب شود. در مورد زمان مناسب مصرف با پزشک خود مشورت کنید. برای زمان خواب، گردنبد طبی سخت را توصیه نمی کنیم.
گردنبند طبی نرم برای دیسک گردن حرکت گردن را محدود می کند و همچنین می تواند تا حدودی درد را تسکین دهد. نوع گردنبد طبی توسط پزشک شما تجویز می شود، عمدتا از گردنبد طبی های نرم استفاده می شود. انواع دیگر در دسترس هستند و بسته به نیازهای فردی شما تفاوت دارد.
گردنبند طبی به دلایل متعددی مورد نیاز است و بیشترین کاربرد آن کنترل حرکت گردن پس از آسیب است. به بیان دیگر گردنبد طبی برای مدیریت شکستگی و قبل و بعد از جراحی استفاده می گردد، هدف گردنبد طبی جلوگیری از مشکلات در گردن است. گردن بند طبی برای جلوگیری از فشار به سر برای افراد استفاده می شود.
گردنبند طبی با کاهش حرکت گردن کار می کند و همچنین سبب کاهش تحرک سر و گردن می شود. گردنبند طبی با کاهش حرکت گردن موجب بهبودی وضعیت گردن می شود. گردن بند طبی فقط حرکت در گردن را محدود می کند، اما آن را به طور کامل از بین نمی برد، بنابراین مهم است که به درستی در ناحیه گردن قرار بگیرد.
همچنین گردنبند طبی باعث تحمل وزن سر روی بدن می شود و همچنین پس از جراحی گردنی یا بعد از شکستگی، گردنبند طبی سبب حفظ استخوان های گردن در حین بهبودی می شود. دلیل اینکه چرا گردنبند طبی می‌بندید و مدت زمانی را که به آن نیاز دارید توسط ارتوپد ماهر معین می شود.
گردنبند طبی با اندازه و شکل مناسب برای شما تهیه می شود. قسمت جلویی گردنبند طبی زیر چانه قرار گرفته و پانل پشتی در پایه جمجمه قرار می گیرد و تا شانه ها امتداد می یابد. این دو توسط نوار چسب در کنار هم قرار می گیرند و گردن را کاملا می پوشانند.
گردنبند طبی خود را به درستی بپوشید تا حداکثر سود را از آن ببرید. گردن بند طبی باید به اندازه ای باشد تا سبب ثبات حرکت گردن شود، اما کاملاً محدود کننده نباشد و بر تنفس یا بلع تأثیر نگذارد. همچنین هنگام خوابیدن با گردنبند طبی باید دقت کافی داشته باشید.
شما باید روزی یک بار گردنبند طبی را بردارید تا مطمئن شوید پوستتان تمیز و خشک است و هیچ ناحیه ای از سوزش وجود ندارد. شما باید گردنبند طبی را در حمام بپوشید و پس از پایان دوش گرفتن، آن را به گردنبند طبی خشک تغییر دهید. مهم است که در این فرآیند از حرکت غیرضروری گردن خودداری کنید.
• برای تمیز کردن گردنبد طبی فوم ها را جدا کنید و در حین برداشتن فوم به شکل آن دقت کنید تا بتوانید به درستی جای خود را تغییر دهید.
• از طرفی باید با آب و صابون گردن بند طبی شستشو گردد و از محصولات دیگر سفید کننده یا مواد شوینده نباید بر روی فوم استفاده شود.
• آب اضافی را از لایه فوم خارج کنید، پدهای فوم را صاف بگذارید تا خشک شوند.
دیسک بین مهره ای یک ساختار غضروفی است که از سه جزء تشکیل شده است: هسته پالپوزوس داخلی، فیبروز حلقوی خارجی و صفحات انتهایی که دیسک ها را به مهره های مجاور متصل می کند. درد دیسک زمانی است که بخشی یا تمام هسته دیسک بیرون بیاید و به صورت حاد یا مزمن بروز دارد.
درد مزمن زمانی رخ می دهد که دیسک بین مهره ای طی پیری تحلیل رفته و خشک شده و موجب بروز علائم تدریجی می شود و شدت کمتری دارند. در مقابل، درد حاد نتیجه تروما است و سبب بیرون آمدن دیسک می‌شود. این آسیب در مقایسه با فتق مزمن منجر به شروع ناگهانی علائم شدیدتر می شود.
درد در دیسک گردن در دهه سوم تا پنجم زندگی در افراد بروز می کند. پاتوفیزیولوژی درد دیسک ترکیبی از فشرده سازی مکانیکی عصب توسط هسته برآمده پالپوزوس و افزایش موضعی سایتوکاین های التهابی است. همچنین نیروهای فشاری سبب آسیب ریز عروقی می شوند. این نیروهای فشاری از فشرده سازی خفیف و انسداد وریدی که سبب ادم می شود تا فشرده شدن شدید که موجب ایست شریان می شود در درد دیسک و تحریک عصبی سبب تولید سایتوکین های التهابی می شود، تاثیر گذار است.
تحریک عصبی شامل: اینترلوکین (IL)-1 و IL-6، برادی کینین، فاکتور نکروز تومور آلفا و پروستاگلاندین ها است. مسیر عصب گردنی هنگام خروج از سوراخ عصبی مستعد کشش است، درد به صورت خلفی جانبی است، جایی که حلقه فیبروزوس نازک تر است و فاقد حمایت ساختاری از رباط طولی خلفی است.
همچنین شرح حال بیماران شامل شروع علائم، عوامل تسکین دهنده و تشدید کننده، علائم رادیکولار و هرگونه درمان قبلی باشد. بیشترین قسمت درد در گردن و بازو است. ارزیابی گردن درد نشان داد، التهابی زمینه‌ای، بدخیمی یا عفونت عامل درد است. شامل:
● تب، لرز و درد زیاد
● عرق زیاد
● کاهش وزن
● آرتریت التهابی
● حساسیت نقطه ای در بدن
پزشک باید حرکتی سر را ارزیابی کند؛ زیرا شدت درد در شما را نشان خواهد داد. معاینه عصبی برای ارزیابی اختلالات حسی، ضعف حرکتی و ناهنجاری های رفلکس عمیق تاندون عالی است. تست های تحریک کننده شامل تست اسپرلینگ، تست هافمن است.
تست اسپرلینگ سبب تشخیص گردن درد حاد می شود و برای ارزیابی فشردگی نخاع می توان از تست هافمن استفاده کرد. تست هافمن با نگه داشتن انگشت بلند و تکان دادن نوک دیستال به سمت پایین انجام می شود.
آسیب حاد ستون فقرات یا فتق در چهار هفته اول بدون هیچ مداخله ای خوب می گردد. استفاده از تصویربرداری در این دوره توصیه نمی شود، تصویربرداری در این دوره زمانی است که فرد مشکوک به آسیب شناسی بالقوه جدی باشد. علاوه بر این، بیمارانی که پس از یک دوره 4 تا 6 هفته ای به درمان پاسخ ندهند، نیاز به ارزیابی بیشتر دارند. این ارزیابی شامل:
● تست آزمایشگاهی
● شمارش کامل خون (CBC) با افتراقی: برای یافتن علت مشکوک به عفونت یا بدخیمی.
● اشعه ایکس: آزمایشی که در اکثر کلینیک ها و مطب های سرپایی بسیار قابل ارزیابی است.
● سی تی اسکن: این تصویربرداری حساس ترین تست برای بررسی ساختارهای استخوانی ستون فقرات است. فتق دیسک کلسیفیه یا هر فرآیندی که سبب از دست دادن یا تخریب استخوان شود را نشان دهد.
● ام ار ای: روش تصویربرداری عالی برای بررسی دیسک گردن است؛ زیرا بیشترین توانایی را برای نشان دادن ساختارهای بافت نرم و عصب هنگام خروج از حفره دارد.
● آزمایش الکترودیاگنوستیک (الکترومیوگرافی) می‌تواند در بیمارانی که علائم مبهم یا یافته‌های تصویربرداری را نشان می‌دهند.
درمان بدون جراحی: درمان غیر جراحی درد دیسک را کم می کند؛ زیرا اکثر بیماران (75 تا 90 درصد) بهبود می‌یابند.
بی حرکتی گردن: در بیماران مبتلا به گردن درد حاد، یک دوره کوتاه مدت (تقریباً یک هفته) بی حرکتی گردن در دوره التهاب حاد مفید است.
کشش: در کاهش علائم مرتبط با درد دیسک مفید است، کشش نوروفورامن را گشاد می‌کند و استرس وارد شده بر عصب را کاهش می‌دهد، که به نوبه خود منجر به بهبود علائم می‌شود.
فارماکوتراپی: استفاده از مهارکننده‌های COX-1 در مقابل COX-2 اثر ضد درد را تغییر نمی‌دهد، اما سمیت دستگاه گوارش با استفاده از مهارکننده‌های COX-2 کاهش می یابد. پزشکان داروهای ضد التهاب استروئیدی را در درد شدید حاد برای مدت کوتاهی به بیمار می دهند.
از مصرف داروهای اپیوئیدی اجتناب شود، زیرا هیچ شواهدی برای تأیید استفاده از آنها وجود ندارد، و دارای عوارض جانبی بالاتری هستند.
فیزیوتراپی: پس از یک دوره کوتاه استراحت و بی حرکتی تجویز می شود. روش ها شامل تمرینات حرکتی، تقویتی، یخ، گرما، اولتراسوند و تحریک الکتریکی است.
درمان های تزریقی: تزریق استروئید نخاعی جایگزین رایجی برای جراحی است. تزریقات پری عصبی (اپیدورال های ترانس لامینار و ترانس فوامینال، بلوک های انتخابی ریشه عصبی) باید با تایید پاتولوژیک توسط MRI انجام گردد.
درمان های جراحی: اندیکاسیون های جراحی شامل اختلال عصبی شدید یا پیشرونده و درد قابل توجهی است که نسبت به اقدامات غیر جراحی مقاوم است. عوارض ناشی از تزریق استروئید خفیف است و بین 3 تا 35 درصد موارد متغیر است. سایر عوارض جدی تر:
● آسیب عصبی
● عفونت
● هماتوم اپیدورال
● آبسه اپیدورال
● انفارکتوس نخاعی
عوارض ناشی از جراحی:
● عفونت
● آسیب های مکرر حنجره
● آسیب مری
● آسیب های مهره ای
● دیسفاژی
● سندرم هورنر
● آرتروز کاذب
در هنگام خوابیدن با گردنبند طبی موارد زیر باید رعایت شود:
• همیشه گردن بند طبی را در تخت بپوشید. (شاید ارتوپد به شما بگوید قبل از رفتن به رختخواب بپوشید پس توجه به توصیه پزشک ضروری است.)
• تخت خواب باید سفت باشد.
• فقط از یک بالش با ضخامت لازم برای حمایت از گردن استفاده شود.
• اگر به پهلو خوابیدن سخت است، به پشت کمر بخوابید.
• برای ورود و خروج از تخت، از تکنیک چرخیدن استفاده گردد. (این روش، از پیچیدن سر و کمر پیشگیری خواهد کرد.)
همانطور که مشاهده نمودید ما در این مقاله به سوال آیا گردنبند طبی برای دیسکوپاتی گردن مفید است پاسخ دادیم. مدیریت بیماران مبتلا به درد دیسک گردن پیچیده است و نیاز به یک تیم حرفه ای شامل پرستاران، پزشکان اورژانس، ارتوپد و جراح مغز و اعصاب، رادیولوژیست ها، متخصصان درد، فیزیوتراپیست ها و داروسازان است.
همچنین بیان کریدم که اکثر علائم در عرض چند هفته خود به خود و بدون درمان خاصی رفع می گردد. اگر علائم پایدار باشد، درمان با دارو و فیزیوتراپی آغاز می شود. داروساز باید در مورد داروهای موجود برای کنترل درد و عوارض جانبی آنها به بیمار مشاوره دهد. تا اطمینان حاصل کند که عوارض جانبی به حداقل می رسد.
در صورت تجویز مواد افیونی، استفاده از آنها به دقت توسط ارتوپد نظارت می گردد. اگر درد شدید باشد، ارجاع به متخصص درد ضروری است. پرستاران باید بیماران را تشویق کنند تا در یک برنامه توانبخشی برای تقویت عضلات گردن و بهبود انعطاف پذیری مفاصل شرکت کنند. اگر درمان دارویی و گردنبند طبی نرم برای دیسک گردن با شکست مواجه شود یا اختلال عصبی شدید وجود داشته باشد، ارجاع به جراح قدم بعدی است.