علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین؛ فشار به اعصاب انشعابی، تروما، مشکلات سیستمیک و غیره
دلایل متعددی را میتوان به عنوان علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین در نظر گرفت. شایعترین دلیل بروز بی حسی در پاها در کنار تروما، قرارگیری در معرض سموم، اختلال در تنظیم میزان گلوکز و انسولین، خود ایمنی، عفونت و مشکلات سیستم عصبی مرکزی مطرح میشود، تحت فشارقرارگیری اعصاب عبوری از ستون مهرهها است. این مسئله میتواند در پی پوزیشن نامناسب بدن حین نشستن یا در موارد حاد در پی بیرون زدگی دیسک مهره بروز کرده و میتواند عاملی برای بی حسی پا باشد. هرگونه غفلت در مورد بی حسی در پاها میتواند عاملی برای آسیب پایدار به عصب و در نتیجه عملکرد نادرست عضو و یا فلج دائمی شود.

ممکن است فرد به دلیل نشستن در وضعیتی که فشار زیادی بر اعصاب وارد می کند یا جریان خون را کاهش می دهد، در ساقها و پاهای خود بی حسی احساس کند. با این حال، بیحسی طولانیمدت یا بدون دلیل ممکن است نشانهای از یک بیماری زمینهای باشد.
بی حسی در پاها از زانو به پایین زمانی روی می دهد که اعصاب اندام تحتانی دچار آسیب یا اختلال گردد. احتمالاً یک عصب یا گروهی از اعصاب دچار آسیب دیدگی شود و علل این آسیب دیدگی و دلیل بی حسی پاها از زانو تا پایین میتواند گسترده و متنوع باشد.
اصلیترین اعصاب پاها که اغلب تحت تأثیر شرایط خاص دچار بی حسی می شوند شامل عصب سیاتیک و انشعابات این عصب یعنی عصب پرونئال و عصب تیبیا است. عصب سیاتیک از ناحیه پایین کمر آغاز شده و انشعابات آن از پشت ساق تا انگشتان پا امتداد مییابد.
هر مسئلهای که عامل آسیب رساندن به این اعصاب و انشعابات آن میشود، قادر است به بی حسی پاها از زانو به پایین شود.
1- مکانیکی
هر مسئلهای که به اعصاب زانو به پایین آسیب فیزیکی وارد کند یا موجب اخلال در عملکرد صحیح آنها شود، قادر است عامل مکانیکی بی حسی پاها از زانو به پایین شود.
- فشرده سازی: فشرده شدن یک عصب یا چند اعصاب در پاها که در پی شرایط مختلفی روی میدهد مثل شرایط پیش و پا افتادهای چون پوشیدن لباسهای جذب یا پوزیشن پاها (مانند روی هم انداختن پاها یا روی زانو نشستن به مدت طولانی و ...) یا شرایط جدیتری وجود تومورهایی که مستقیماً روی عصب یا اعصاب فشار میآورند یا داخل آنها رشد می کنند.
در شرایط حاد علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین بیرون زدگی دیسک های کمر است که احتمالاً با تحت فشار قرار دادن اعصاب منشعب شده به پاها موجب این مسئله میشود.
- تروما: جراحات ناشی از تروما یا ضربات سخت که موجب شکستگی استخوان ها یا آسیب دیدگی عضلات پیرامون اعصاب پا می شود، قادر است با ایجاد یک آسیب جدی منجر به بی حسی پاها شود.
2- علل متابولیک/سیستمیک
برخی شرایط سیستمیک و متابولیک قادرند به اعصاب بدن آسیب جدی وارد کنند. این شرایط با تاثیر مستقیم خود روی نحوه ارسال و دریافت سیگنال های عصبی از مغز و نخاع، عملکرد حسی مناسب را مختل کرده و در نتیجه وضعیتی به نام نوروپاتی ایجاد می کنند.
- سیستمیک: ایجاد اخلال در فرآیندهای سیستمیکی که بدن روزانه از آنها استفاده می کند، از جمله اختلال در تنظیم میزان گلوکز و انسولین در دیابت، قادر است به کلیه اعصاب بدن آسیب برساند و عامل بروز بی حسی نه تنها در اندام تحتانی بلکه در سایر قسمت های بدن از جمله انگشتان دست بیمار شود.
- سموم: دریافت برخی سموم از جمله فلزات سنگینی چون سرب یا حتی الکل میتواند موجب آسیبدیدگی به اعصاب شوند. قرار گیری طولانی مدت در معرض هر دو این موارد قادر است آسیب عصبی ایجاد کند که می تواند دلیل بی حسی پاها از زانو تا پایین باشد.
3- علل التهابی
علل التهابی بی حسی پاها از زانو به پایین احتمالاً شامل موارد زیر است.
- خودایمنی: بسیاری از بیماریهای التهابی که در پی خود ایمنی بروز میکنند که منجر به حمله بدن به خود برای دفاع میشود نیز قادر به تاثیر منفی بر روی اعصاب هستند و میتوانند عامل آسیب منتهی به بیحسی پاها شوند. بیماریهایی از جمله مولتیپل اسکلروزیس و لوپوس نمونه هایی از این بیماری های خودایمنی هستند.
- عفونت ها: گاهی ابتلای فرد به عفونت های باکتریایی که علت سندرم گیلن باره است، احتمالاً علاوه بر ضعف و ناتوانی در هر دو سمت بدن علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین نیز شوند. ابتلا به برخی عفونت های ویروسی مثل زونا با ایجاد التهاب و آسیب عصبی قادرند عاملی برای بی حسی پاها شوند. برخی از عفونتها با ایجاد آبسههای بزرگ داخل ستون فقرات میتوانند اعصاب پاها از زانو تا پایین را تحت تاثیر خود قرار داده و بی حسی ایجاد کنند.
4- علل سیستم عصبی مرکزی
مشکلات سیستم عصبی مرکزی نیز میتواند عامل بی حسی پاها از زانو به پایین میشود.
- مغز یا نخاع: برخی مشکلات در مغز و نخاع قادر به ایجاد بی حسی پاها شود، با این حال اغلب این شرایط با علائم جدی دیگری چون ناتوانی در کنترل مثانه یا هوشیاری همراه است. بیماریهای اولیه در مغز یا نخاع مثل آسیب عروقی در مغز یا آسیب جدی نخاع میتواند منجر به بی حسی پا شود و در مراحل حادتر می تواند عامل فلج فرد شود.
- ژنتیک: بسیاری از بیماریهای مادرزادی سیستم عصبی که افراد از بدو تولد به آن مبتلا هستند از جمله شارکو ماری توث میتواند عامل بیحسی و سایر علائم در پاها از جمله فلج شدن عضلات شود.
بیحسی پاها از زانو به پایین تنها یکی از علائم متعدد مرتبط با بیحسی موقت و مزمن است.
بسیاری از افراد علاوه بر بی حسی در پاها و مچ پاهای خود به طور همزمان یا متناوب علائم دیگری را نیز تجربه می کنند که این علائم شامل مور مور، سوزش، حس قلقلک، خارش، احساس خزش زیر پوست خواهد بود.
تشریح برخی بیمارها و شرایط به عنوان علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین
1- بیرون زدگی (لغزش) دیسک در قسمت پایین کمر
بیرون زدگی، پارگی یا "لغزش" دیسک مهره ای – به این معنی است که یکی از بالشتک های نرم بافتی موجود بین هر مهره – در اثر فشار از موقعیت خود خارج شده و شکل خود را از دست داده است. در این شرایط مواد بالشتکی آن در اثر فشار از حلقهای بافت فیبری بیرون زده است. این بیرون زدگی یا پارگی دیسک میتواند علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین، درد و ضعف در پاها باشد.
روند طبیعی پیری و افزایش سن عامل از دست رفتن رطوبت دیسکها و نازکتر شدن آنها بوده و دیسک را نسبت به «لغزش» آسیبپذیرتر میکند.
2- آسیب عصب فیبولار
اعصاب فیبولار یا اعصاب پرونئال از قسمت تحتانی ستون فقرات تا پشت ساق پا امتداد یافته و به پاشنه پا انشعاب مییابند. در صورت آسیب دیدگی یا تحت فشار قرارگیری این عصب احتمال افتادگی پا وجود دارد.
احتمال آسیب دیدگی این اعصاب در جراحی به ویژه جراحی تعویض مفصل ران یا تعویض کامل زانو، هرگونه آسیب به زانو یا کمر، یا بیماری های عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری پارکینسون وجود دارد.
منظور از افتادگی پا آن است که بیمار قادر به خم کردن مچ پا به سمت بالا نیست، زیرا اعصاب فیبولار کنترل کننده این حرکت ارادی آسیب دیده اند. همچنین ممکن است درد، بی حسی و ضعف در پا و مشکل در راه رفتن وجود داشته باشد.
3- سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا:
این مسئله که معمولاً به عنوان یک سکته مغزی هشداردهنده شناخته میشود، در پی انسداد جریان خون به مغز به دلیل وجود یک لخته خون ایجاد میشود.
عوامل خطرساز برای سکته مغزی گذرا میتواند استعمال دخانیات، اضافه وزن زیاد و مشکلات قلبی و عروقی باشد. این شرایط میتواند هشداری برای احتمال سکته مغزی شدیدتر در آینده باشد.
4- سندرم پای بیقرار یا بیماری ویلیس اکبوم:
این بیماری نوعی اختلال عصبی و حسی است که میتواند عامل ایجاد احساسات ناخوشایند در پاها شود که تنها با راه رفتن فرد یا حرکت دادن پاها از بین می روند. عامل ایجاد کننده این شرایط در مغز و به دلیل سطوح پایین آهن در مغز خواهد بود.
5- بیماری عروق محیطی موسوم به PAD:
این مسئله یک بیماری مزمن است که موجب کاهش جریان خون داخل شریانهای منتهی به پاها میشود. این کاهش جریان خون در پی انسداد شریان و باریک شدن آنها در پی رسوب تودههای چربی (موسوم به پلاک) داخل آنها است. علائم بیماری شریان محیطی به طور معمول شامل بی حسی ساق پا، درد پا و ران، سردی پا و خستگی عضلانی است.
ریسک فاکتورهای این بیماری شامل استعمال سیگار یا ابتلا به دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، اضافه وزن و ورزش نکردن است و میتواند دلیل بی حسی پاها از زانو تا پایین باشد.
6- فیبرومیالژیا
فیبرومیالژیا مجموعه ای از علائم مزمن شامل داشتن احساس خستگی مداوم، حساسیت مبهم و غیرمتمرکز به لمس، درد اسکلتی-عضلانی و معمولاً درجاتی از افسردگی است.
علت این بیماری ناشناخته است و معمولاً پس از رویدادهای استرس زا فیزیکی یا احساسی از جمله تصادف اتومبیل یا طلاق روی میدهد. ممکن است شامل یک مولفه ژنتیکی باشد که در آن فرد احساس طبیعی را به عنوان درد تجربه می کند.
افراد مبتلا به بیماری روماتیسمی از جمله آرتریت روماتوئید یا لوپوس، احتمالا بیشتر مستعد ابتلا به فیبرومیالژیا باشند.
خواب ناکافی اغلب یک علامت همراه با گیجی، سردرد، دوره های پریودی دردناک و افزایش حساسیت به گرما، سرما، نورهای روشن و صداهای بلند خواهد بود.
7- نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی دیابتی در پی آسیب دیدگی فیبرهای عصبی موجود در اندامها در اثر بالا رفتن غیرطبیعی قند خون ایجاد میشود. هر فرد مبتلا به دیابت در صورت داشتن اضافه وزن و یا استعمال سیگار در معرض خطر نوروپاتی محیطی خواهد بود.
نوروپاتی دیابتی میتواند علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین، درد و سوزش در دست ها، بازوها، پاها و ضعف عضلانی، از دست دادن تعادل و هماهنگی و عفونت، بدشکلی و درد در استخوان ها و مفاصل پا باشد.
نوروپاتی محیطی با عوارض بسیار جدی همراه است چرا که قند خون بالا مانع از التیام هر گونه عفونت یا آسیب می شود. عدم التیام آسیب و عفونت منجر به زخم، قانقاریا و قطع عضو میشود. به همین دلیل، علائم نوروپاتی محیطی، مسئلهای اورژانسی است و فرد باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند.
8- نوروپاتی محیطی ایدیوپاتیک مزمن
نوروپاتی محیطی ایدیوپاتیک مزمن به اظهارات غیرواقعی از جمله احساس بی حسی، گزگز و سوزن سوزن شدن در پاها اشاره دارد که علت آن مشخص نیست و بجای بهبودی هر لحظه رو به وخامت رفته یا بهبود نمییابد.
عامل مشخصی برای ایجاد این نوع از نوروپاتی وجود ندارد. علائم شامل بی حسی و سوزن سوزن شدن ناخوشایند در پاها خواهد بود و فرد به دلیل درد و ضعف و گرفتگی عضلات پا و مچ پا مشکل در ایستادن یا راه رفتن را تجربه خواهد کرد.
نوروپاتی محیطی می تواند تا حد زیادی با کیفیت زندگی فرد تداخل داشته باشد، از همین رو توصیه میشود برای درمان و رفع علائم و کاهش درد و ناراحتی حتما در اسرع وقت به پزشک مراجعه شود.
9- سرمازدگی
در صورتی که پاها در پی سرمای شدید دچار سرمازدگی و یخ زدگی شوند، ممکن است فرد از زانو به پایین احساس بی حسی را تجربه کند.
10- سندرم گیلن بارن
این بیماری نادر التهابی به عنوان نمونهای از نوروپاتی محیطی و در پی حمله اشتباه و سهوی سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی پا منجر به بروز بی حسی خواهد شد.
11- بیماری لایم
12- نوروم مورتون
در پی ضخیم شدن بافت عصبی موجود در زیر پا و میان دو استخوان موجود در کف پا این بیماری عود کرده و میتواند عامل بی حسی باشد.
13- سیاتیک
در پی فشرده شدن و تحریک عصب بزرگ سیاتیک به دلیل بیرون زدگی یا سرخوردگی دیسک بین مهره میتواند موجب بی حسی پاها از زانو به پایین شود.
14- التهاب عروق خونی موسوم به واسکولیت
این بیماری به طور معمول در پی ایجاد التهاب در کلیه عروق خونی از جمله مویرگها و سرخرگها و سیاهرگها، این التهابات موجب کشیدگی اعصاب حین نشستن خواهد شد.
درمان بی حس شدن پاها از زانو به پایین می تواند در ابتدا بواسطه روشهای خانگی انجام شود و در صورت تشدید یا ادامه دار شدن علائم، یا تجربه بی حسی گسترده، بهتر است به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
درمان های خانگی و روش های پیشگیرانه برای بی حسی پاها از زانو به پایین شامل موارد ذیل است:
♦ درمان پیشگیری از علائم موقت بی حسی با تغییرات ساده در سبک زندگی
♦ خودداری از حرکات تکراری یا موقعیتهای تحت فشار (احتمال وارد شدن فشار غیرضروری بر اعصاب)
♦ اجتناب از قرارگیری در معرض سموم از جمله الکل (بررسی و پاکسازی خانه و محیط کار از نظر وجود موادی مانند سرب)
♦ بکارگیری تکنیک های مناسب بلند کردن اجسام: مراقبت حین بلند کردن اجسام سنگین و استفاده از فرم مناسب هنگام ورزش، به خصوص هنگام بلند کردن وزنه های سنگین
♦ استراحت: بهبودی بسیاری از شرایطی عامل بی حسی پا از جمله فشردگی اعصاب با استراحت
♦ یخ: کاهش تورم با قرار دادن کمپرس یخ برای رفع فشار از روی اعصاب (قراردادن چندباره کمپرس سرد یا کیسه های یخ روی پاهای بی حس)
♦ حرارت: اعمال گرما روی پای دچار بی حسی برای رفع انقباض و شل شدن عضلات سفت و رفع درد (خودداری از گرما بخشیدن بیش از حد به پاها برای جلوگیری از عدم تشدید التهاب و در نتیجه کاهش درد و بی حسی)
♦ ماساژ دادن: بهبود جریان خون با کمک ماساژ پاها و مچ پاها و احتمالاً کاهش علائم
♦ ابزارهای حمایتی: کاهش فشار عصبی ناشی از شرایطی مانند آسیب، سندرم تونل تارسال یا صافی کف پا بواسطه بریس ها و کفش های طراحی شده مخصوص
با این حال، اگر دورههای بیحسی مکرر و مداوم را تجربه میکنید، برای درمان مناسب علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین به پزشک مراجعه کنید. بسته به علت، پزشک مختصص احتمالاً درمان های زیر را پیشنهاد کند:
♦ داروهای ضدتشنج: برای مقابله با دردهای عصبی برخی از داروهای ضد تشنج مثل گاباپنتین را تجویز کنید.
♦ داروهای مسکن ضددرد: پزشک متخصص احتمالاً در چنین شرایطی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن را برای کمک به کنترل درد و درمان بی حسی پا تجویز کند.
♦ تزریق کورتیکواستروئید: تزریق کورتیکو استروئید قادر به کاهش التهاب و تسکین درد است. با این حال، تزریق چنین مادهای با عوارض جانبی خاصی از جمله عفونت مفاصل و آسیب عصبی همراه است که باید قبل از شروع با پزشک متخصص خود صحبت کنید.
♦ جراحی: در صورتی که سایر درمانها بیاثر باشند و علائم بیمار همچنان رو به پیشرفت و وخامت اوضاع باشد، احتمالا پزشک متخصص به دنبال گزینههای جراحی برای مبارزه با علائم باشد.
گزینه های متعددی به عنوان قرص برای بی حسی پا و مچ پا ارائه شده که شامل موارد ذیل است:
♦ اولین قرص برای بی حسی پا، داروهای ضد افسردگی چون دولوکستین و میلناسیپران برای درمان فیبرومیالژیا است.
♦ دومین قرص برای بی حسی پا، کورتیکواستروئیدها هستند که می توانند منجر به کاهش التهاب مزمن و بی حسی مرتبط با بیماری هایی مانند ام اس باشد.
♦ سومین قرص برای بی حسی پا، گاباپنتین و پره گابالین است. این دسته از داروها که عامل مسدودسازی یا تغییر سیگنالهای عصبی هستند، احتمالاً به کاهش بیحسی مرتبط با شرایطی مانند فیبرومیالژیا، اماس و نوروپاتی دیابتی کمک کنند.
از علل بروز بی حسی دست و پا میتوان به کمبود ویتامین و برخی مواد معدنی در بدن فرد اشاره کرد. در حقیقت کمبود ویتامین و بی حسی دست و پا ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. کمبود سطح ویتامینهایی چون ویتامین D، ب 12 و ب 5 و ویتامین E میتواند موجب بی حسی در فرد شود.
ناکافی بودن میزان ویتامین D میتواند زمینه ساز اختلال در جذب کلسیم باشد و سلامت ساختار استخوانی بدن فرد را دچار مشکل سازد. از سوی دیگر عدم کفایت ویتامین D میتواند روی عضلات بدن نیز تاثیر منفی گذاشته و عامل بی حسی، سوزن سوزن شدن و گز گز شود.
اندک بودن میزان ویتامین ب 12 میتواند عامل اصلی بروز بی حسی و گزگز و سوزن سوزن شدن و درد مفاصل همراه است.
در خصوص ارتباط کمبود ویتامین و بی حسی دست و پا بیان این نکته ضروری است که کمبود ویتامین E در بدن میتواند زمینه ساز بروز گزگز، سوزن سوزن شدن، بی حسی در دست و پا باشد.
1- بی حسی پاها از زانو به پایین چقدر طول می کشد؟
مدت زمان ماندگاری علائم بی حسی به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، علل مکانیکی بی حسی پاها از زانو به پایین میتواند طیفی از علل خوش خیم تا شدید داشته باشد. علت فشردگی اعصاب بر اثر پوشیدن لباسهای خیلی جذب نسبت به عللی چون شکستگی فشاری یا تومور بهبودی بسیار سریعتری دارد.
تشخیص احتمالی خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا اطلاعات دقیق تری در مورد طول مدت علائم خود به دست آورید.
2- آیا بی حسی پاها از زانو به پایین تهدید کننده زندگی است؟
معمولاً بیحسی در پاها از زانو به پایین تهدیدی برای زندگی نیست، به خصوص اگر بیحسی پا به علل فشاری مربوط باشد. با این حال، شرایط تهدید کننده زندگی ویا مشکل ساز برای اندام مانند سندرم کمپارتمان وجود دارد که در آن افزایش فشار در یک فضای محدود می تواند منجر به خون رسانی ناکافی به اندامی شود که میتواند به صورت بی حسی نیز ظاهر شود.
معمولاً این شرایط با ضربه شدید و علائمی مانند فلج شدن، نداشتن نبض و تغییر رنگ اندام همراه است. همچنین سندرم گیلن باره می تواند منجر به بی حسی و ضعف شود که به سایر قسمت ها از جمله عضلات تنفسی گسترش یافته و یک وضعیت اورژانسی ایجاد کند که نیازمند مراقبت فوری پزشکی است.
3- چگونه میتوان گفت که بی حسی پا جدی است؟
در صورتی که بیحسی پا با موارد و علائم زیر همراه است، ضروری است به دنبال مراقبتهای پزشکی فوری باشید:
- ضعف یا فلج
- گیجی
- مشکل در صحبت کردن
- سرگیجه
- سردرد ناگهانی و شدید
4- تحت فشارقرارگیری چه اعصابی میتواند دلیل بی حسی پاها از زانو تا پایین باشد؟
- عصب سیاتیک بزرگترین عصب بدن که از قسمت تحتانی کمر و باسن تا پایین پاهای افراد انشعاب مییابد. اگر تحت فشار قرار بگیرد، می تواند باعث بی حس شدن پای فرد شود.
- اعصاب فیبولار یا اعصاب پرونئال از قسمت تحتانی ستون فقرات تا پشت ساق پا امتداد یافته و به پاشنه پا انشعاب مییابند. در صورت آسیب دیدگی یا تحت فشار قرارگیری این عصب احتمال افتادگی پا وجود دارد.
5- برای بی حسی پا به چه دکتری مراجعه کنم؟
چنانچه مشکلات مداوم بی حسی و/یا سوزن سوزن شدن پا دارید، باید این وضعیت را توسط متخصص ارتوپدی یا فوق تخصص ستون فقرات بررسی کنید. پارستزی یا نوروپاتی از طریق بررسی تاریخچه و سوابق پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی مشخص و تشخیص داده می شود.
6- آیا بی حسی به معنای آسیب عصبی است؟
بی حسی در اثر آسیب، تحریک یا فشرده شدن اعصاب ایجاد می شود. احتمال آن وجود دارد یک شاخه عصب یا چندین عصب در پی لغزش دیسک در کمر یا سندرم تونل تارسال در پا تحت تأثیر قرار گیرد.
علت بی حس شدن پاها از زانو به پایین میتواند به موارد متعددی از جمله فشردگی یا تحریک شدگی اعصاب در پی وضعیت نامناسب بدن طی نشستن تا موارد جدیتری چون بیرون زدگی یا سرخوردگی دیسک، مسمویت با الکل یا فلزاتی چون سرب، نوروپاتی محیطی و دیابتی، آسیب دیدگی عصب فیبولار، درد سیاتیکی، بیماری عروق محیطی، نوروم مورتون و غیره مرتبط باشد.
درد و بی حسی پا ممکن است با یکدیگر بروز کرده و با علائمی چون مورمور، گزگز، سوزن سوزن شدن و خزش و درد دارای نبض همراه باشد و احتمال دارد ثابت و یا متناوب باشد.
بیشترین و شایعترین علت بی حسی پاها تحریک ریشههای عصبی موجود در شبکه عصبی گستردهای است که از ریشه نخاعی گردن به سایر نواحی بدن انشعاب یافته و با عبور از کانال نخاعی کمر و باسن تا پاها انتشار مییابد.
تحریک این اعصاب در وهله اول در پی دیسکهایی است که از محل واقعی خود در پی آسیب شدید، ضربات و افزایش سن خارج شده و روی این انشعابات عصبی فشار وارد میکنند. از سوی دیگر این تحریک در پی مصرف الکل، مسمومیت با فلزات سنگین، دیابت یا غیره ممکن است رخ دهد.